Zmiany organizacyjne
Zasadniczymi czynnikami natury organizacyjnej warunkującymi uzyskanie wysokiej wydajności pracy na obrabiarkach do metali są:
1)racjonalna organizacja miejsca pracy umożliwiająca zmniejszenie do minimum strat czasu pracowników obsługujących obrabiarki; stanowisko robocze powinno być zaopatrzone w odpowiednie stojaki, półki itp., na półfabrykaty i obrobione przedmioty, wszystkie przedmioty w szafce narzędziowej powinny znajdować się we właściwym i specjalnie na nie przeznaczonym miejscu, przy obrabiarce nie powinny znajdować się inne zbędne przedmioty odwracające uwagę pracownika i przeszkadzające mu w pracy;
2)prawidłowe zaopatrywanie stanowiska roboczego w półfabrykaty, narzędzia, przyrządy, dokumentację technologiczną itp. oraz ich odbiór we właściwym czasie;
właściwa opieka nad obrabiarką i jej wyposażeniem połączona z zapobiegawczymi oględzinami i naprawami;
4) scentralizowane ostrzenie narzędzi;
5) wprowadzenie prawidłowych norm pracy i płacy pobudzających ro
botników do zwiększenia wydajności pracy.
Przy prawidłowej organizacji można znacznie zwiększyć wydajność pracy przez wprowadzenie obsługi wielostanowiskowej, tzn. obsługi kilku stanowisk przez jednego robotnika. Metoda ta stosowana jest przy pracy na strugarkach, frezarkach, obrabiarkach do kół zębatych, automatach itp.
Aby można było wprowadzić równoczesną obsługę kilku obrabiarek, muszą być spełnione następujące warunki:
3)czas maszynowy powinien być dłuższy lub równy sumie czasów pomocniczych na innych obrabiarkach oraz czasów potrzebnych na przejście od jednej obrabiarki do drugiej;
obrabiarki powinny być wyposażone w specjalne urządzenia, aby nie było potrzeby stałej ich obserwacji w czasie pracy (np. zderzaki do wyłączania posuwu itp.);
wzajemne rozstawienie obrabiarek powinno umożliwiać ich wygodną obsługę z minimalnym zużyciem czasu na przejście między nimi;
organizacja stanowiska roboczego powinna zapewniać prawidłowe zaopatrywanie w półfabrykaty, narzędzia itp.
W celu ustalenia kolejności obsługi poszczególnych obrabiarek sporządza się wykresy pracy. Taki wykres dla przypadku obsługi trzech obrabiarek przez jednego robotnika przedstawiony jest na rys. 265.
Omawiana obsługa wieloobrabiarkowa stanowi
przejście do doskonalszych form produkcji, jakimi są metody potokowe i automatyczne linie obróbkowe. Metody te omówiliśmy w rozdziale pierwszym i czwartym.