Pojazdy samochodowe narażone są na działanie czynników atmo­sferycznych, dlatego ich części składowe atakowane są głównie przez korozję atmosferyczną. Korozja atmosferyczna występuje na skutek współdziałania zjawisk tworzenia i niszczenia warstewki tlenków. Tworzenie warstewki jest związane z utleniającym działaniem powietrza na powierzchnię metalu. Warstewka taka ma własności ochronne i dlatego np. w suchym powietrzu żelazo nie rdzewieje. Niszcze­nie warstewki następuje na skutek działania elektrochemicznego. Warstewka tlenków ma charakterystyczną skłonność do absorbo­wania wilgoci. Obecność wilgoci sprzyja korozji elektrochemicz­nej. Intensywność korozji zależy od własności metalu, własności powierzchni ochronnej i przewodnictwa cieczy stykającej się z powierzchnią metalu. Jeżeli w warstewce wytworzą się pęknię­cia niweczące jej ciągłość tak, że świeże obszary metalu narażone są na działanie wilgotnej atmosfery, mogą powstać ogniwa lokal­ne. Dalszy przebieg zjawiska jest taki jak omówiony w p. 3.4.3 w przypadku absorpcji tlenu. Deszcz, poza tym że dostarcza wil­goci, spłukuje też część warstewki ochronnej oraz zmywa nie­które produkty korozji elektrochemicznej, które mogłyby opóź­niać jej przebieg. Korozję przyspieszają rozpuszczone w warstewce wilgoci gazy z atmosfery oraz drobne cząstki kurzu występujące w po­staci zawiesiny. Największy wpływ mają: tlen, azot, dwutlenek węgla, cząsteczki soli i węgla, w dzielnicach przemysłowych zaś jeszcze amoniak, dwutlenek siarki, kwas solny. Dlatego korozja przebiega z różną intensywnością w różnych środowiskach. Inny jest jej przebieg w okręgach przemysłowych, inny w pobliżu mo­rza, a jeszcze inny w suchych obszarach wiejskich. Ponadto inny jest także przebieg korozji w różnych porach roku. Wiąże się to z różną wilgotnością powietrza. Wpływ środowiska i pory roku na szybkość korodowania stali ilustrują rys. 3.10 i 3.11.