SZLIFOWANIE GWINTÓW
Precyzyjne gwinty dokładnych narzędzi skrawających i mierniczych (gwintowników, sprawdzianów gwintowych itp.) często szlifuje się po ich obróbce cieplnej. Drobne gwinty o skoku poniżej 1,5 mm najczęściej szlifuje się od razu na powierzchni cylindrycznej bez wstępnego kształtowania. Gwinty o większym skoku nacina się wstępnie przed hartowaniem.
Gwinty można szlifować w kłach lub na szlifierkach bezkłowych.
Szlifierki do gwintów służące do szlifowania w kłach bywają dwóch typów:
do szlifowania tarczą pojedynczą;
do szlifowania tarczą grzebieniową.
Szlifowanie pierwszego rodzaju podobne jest do gwintowania frezem tarczowym, a drugiego rodzaju — do gwintowania frezem grzebieniowym (tarcza szlifierska stanowi jakby frez o bardzo dużej ilości ostrzy).
W celu zapewnienia prawidłowego profilu szlifowanego gwintu, szlifierki do gwintów mają specjalne urządzenia do wyrównywania tarcz ściernych wg wymaganego profilu.
Obrabiarki do bezkłowego szlifowania gwintów są odmianą szlifierek bezkłowych, do których konstrukcji wprowadzono szereg zmian odpowiednio do szczególnych warunków szlifowania gwintów. Między innymi w głowicy tarczy ściernej umieszczono urządzenie do wyrównywania tarczy grzebieniowej.
Profil tarczy grzebieniowej wyrównuje się wykańczająco za pomocą również grzebieniowego zahartowanego walca umieszczonego na osi, która jest napędzana przez specjalny silnik elektryczny. Walec, na którym są nacięte pierścieniowe rowki o profilu odpowiadającym szlifowanemu gwintowi obraca się synchroniczne z wyrównywaną tarczą grzebieniową i częściowo rozkrusza spoiwo tarczy, a częściowo rozdrabnia ziarna ścierne przy ich wgniataniu w powierzchnię wyrównywanej tarczy. Do naciskania walca w kierunku promieniowym służy ręczne kółko z podziałką.
Przez szlifowanie można osiągnąć dużą dokładność gwintu (do 0,002 mm na średnicy podziałowej, do 0,01 mm na skoku, przy odchyleniu kąta profilu do 0,2").
Szlifowanie gwintów jest procesem pracochłonnym i kosztownym.