Sposoby wykonania zasadniczych operacji obróbki kół zębatych
Przy produkcji jednostkowej oraz seryjnej obróbkę otworu piasty i powierzchni zewnętrznych wieńca w tarczowych kołach zębatych przeprowadza się na tokarkach i rewolwerówkach. W zależności od tego czy półfabrykat wykonany jest z otworem, czy też bez obróbkę rozpoczyna się od jego wytoczenia lub wiercenia, po czym następuje rozwiercenie tego otworu, toczenie powierzchni czołowych piasty i wieńca, fazowanie otworu oraz toczenie powierzchni walcowej wieńca. W przypadku użycia rewolwerówek całą opisaną obróbkę wykonuje się w dwóch lub trzech operacjach.
Przy produkcji wielkoseryjnej i masowej pierwszą operacją, tj. wiercenie lub rozwiercanie zgrubne (w przypadku półfabrykatu z surowym otworem) wykonuje się zwykle na wiertarce mocując w trój szczękowym uchwycie samocentrującym. Często do tej operacji włącza się pogłębianie powierzchni czołowych piasty (jeżeli te powierzchnie nie były poddawane kalibrowaniu). W ten sposób uzyskuje się podstawę obróbkową do przeciągania otworu.
Drugą operacją jest przeciąganie otworu z dokładnością odpowiadającą klasie 2 lub 3. W przypadku, gdy koło nie podlega dalszej obróbce cieplnej, operacja przeciągania jest dla obróbki otworu operacją końcową. W przeciwnym razie po obróbce cieplnej przeprowadza się szlifowanie- otworu.
Zależnie od szerokości piasty rowek na wpust przeciąga się jednocześnie z otworem (przy wąskiej piaście) lub też po przeciągnięciu otworu wykorzystując go do ustalenia koła na przeciągarce. Często stosowany jest inny sposób polegający na zastosowaniu najpierw zgrubnego przeciągania otworu, a następnie przeciągania wykańczającego z jednoczesnym wykonaniem rowka, co zapewnia wysoką dokładność wzajemnego ich rozmieszczenia.
Dalszą obróbką przeprowadza się na wielonożowych półautomatach tokarskich, przy czym obrabiane koło wciska się na trzpień, który mocowany jest na kłach. W przypadku użycia półautomatów jednowrzecionowych obróbkę tokarską rozdziela się na dwie operacje: zgrubną i wykańczającą, przy czym najczęściej po toczeniu zgrubnym koła nie zdejmuje się z trzpienia, lecz przenosi się wraz z nim na drugą obrabiarkę. Naddatki na toczenie wykańczające przyjmuje się w granicach l,0rl,5 mm dla powierzchni walcowych i czołowych.
W produkcji masowej opisaną obróbkę tokarską przeprowadza się w jednej operacji na wielowrzecionowych półautomatach pionowych lub poziomych.