Podniesienie wydajności pracy jest najłatwiejsze przy produkcji poto­kowej, stosowanej przy masowym i wielkoseryjnym wytwarzaniu odle­wów. W tym przypadku urządzenia produkcyjne rozstawia się zgodnie z ko­lejnością poszczególnych operacji i łączy ze sobą odpowiednimi urządzenia­mi transportowymi, służą­cymi do przekazywania form i skrzynek ze stano­wiska na stanowisko. Naj­częściej stosuje się przenośniki wałkowe lub wózko­we. Przenośnik wałkowy (rys. 60) ma żelazną kon- strukcję nośną z wał­kami 1, wykonanymi z rur stalowych. Wałki osadzone są w łożyskach tocz­nych na osiach nieruchomych, których końce wstawione są w wycięcia podłużnie ramy 2 konstrukcji nośnej. Formy ustawia się na przenośniku wałkowym na płytach podskrzynkowych i przesuwa po nim ręcznie. Prze­ nośniki wałkowe używa się zwykle wtedy, gdy ilość form jednego rodzaju nie wystarcza do uruchomienia przenośnika o ruchu ciągłym i gdy spusty metalu z pieca odbywają się okresowo. Zalewanie form związane z biegiem pieca odbywa się w tym przypadku również okresowo. Tempo przepływu form może być regulowane swobodnie. Na rys. 61 pokazano schemat odlew­niczej linii potokowej o ruchu przerywanym z przenośnikiem wałkowym. Schemat linii potokowej o ruchu ciągłym z przenośnikiem wózkowym przedstawiono na rys. 62. Wózkowy przenośnik odlewniczy składa się z szeregu wózków poruszających się w sposób ciągły po szynach za po­mocą łańcucha pociągowego o obwodzie zamkniętym, napędzanego silni­kiem przez odpowiednią przekładnię. Prędkość przenośnika może wahać się w granicach od 0,5 do 10 m/min w zależności od obciążenia i wymiarów skrzynek. Przyjęta przy określonej produkcji prędkość podnośnika ustala określone tempo pracy w danym oddziale. Przy niedużej prędkości przenośnika można na nim wykonywać składa­nie nieskomplikowanych form również w czasie ruchu. Najczęściej jednak składanie odbywa się na specjalnych stołach wałkowych lub przenośni­kach przy maszynach formierskich, poza przenośnikiem odlewniczym, na którym ustawia się już złożone formy. Zalewanie form odbywa się na przenośniku w ruchu z kadzi dostarcza­nych torem podwieszonym. Przy niedużych prędkościach przenośnika za­lewacz stoi na nieruchomym pomoście, znajdującym się obok przenośnika. Przy znacznych prędkościach pomost do zalewania wykonuje się w postaci przenośnika poruszającego się równolegle do wózkowego przenośnika od­lewniczego z tą samą co on prędkością. Zalane formy po przejściu przez tunel ochładzający dostają się do oddziału wybijania form. W tym miej­scu zdejmuje się formę z przenośnika i wybija na ruszcie. Masa przesypuje się przez ruszt i odpowiednim transporterem przekazywana jest do od­działu przeróbki masy formierskiej, skąd po przeróbce transportowana jest do zasobników znajdujących się nad maszynami formierskimi. Odlewy do­starczane są do oczyszczenia, natomiast puste skrzynki ustawia się na opróżnione wózki podnośnika, który dostarcza je z powrotem do maszyn formierskich. Zastosowanie w odlewnictwie zasad produkcji potokowej umożliwia 3-=-4-krotne zwiększenie wydajności pracy ludzi i maszyn, a ponadto po­zwala na zatrudnienie dużej liczby pracowników przyuczonych zamiast wykwalifikowanych odlewników. Wprowadzenie jednak takiej produkcji wymaga uprzedniego rozwiązania szeregu zagadnień technologicznych, jak np. zastosowania form wilgotnych lub powierzchniowo podsuszonych za­miast form suszonych, ograniczenie do minimum ilości rodzajów płynnego metalu do zalewania form, wprowadzenie nowoczesnych formierek, po­dział dużych skomplikowanych rdzeni na mniejsze rdzenie proste dające się wykonać maszynowo, unowocześnienie konstrukcji odlewów z punktu widzenia ich technologiczności itd.