MECHANICZNA OBRÓBKA KÓŁ ZĘBATYCH
Proces technologiczny obróbki mechanicznej kół zębatych zależy od szeregu czynników, z których najważniejszymi są:
a)kształt kół zębatych;
b)rodzaj i materiał półfabrykatu;
c)wymagana obróbka cieplna;
d)kształt zęba;
e)dokładność wykonania poszczególnych elementów koła zębatego.
Największe trudności przy uzyskaniu dokładnych wymiarów powierzchni i ich wzajemnego położenia występują przy obróbce dokładnych wieńców zębatych, które są częściami mało sztywnymi (napędzane walcowe i stożkowe koła zębate reduktorów i mostów tylnych itp.), jednocześnie wymagają bardzo wysokiej dokładności.
Obróbka cieplna wstępnie obrobionych kół zębatych wywołuje odkształcenia, które powodują zmianę wymiarów poszczególnych powierzchni i ich wzajemnego położenia. Szczególnie niepożądane są odchylenia kształtu i wymiarów zębów, ponieważ szlifowanie powierzchni zębów hartowanych jest operacją bardzo pracochłonną. Odkształcenie pozostałych elementów kół zębatych (otworów, czół itp.) wywołane przez obróbkę cieplną, stosunkowo łatwo usuwa się przy dalszej obróbce mechanicznej.
Proces technologiczny obróbki mechanicznej kół zębatych odkuwanych w foremnikach ma następujący przebieg:
f)obróbka baz (otworów lub nakiełków);
g)wstępna i ostateczna obróbka tokarska odkuwki;
h)wstępna i wykańczająca obróbka zębów1);
i)obróbka cieplna;
5) szlifowanie baz głównych — otworu lub wałka i płaszczyzn czo
łowych;
6) wykończenie zębów.