Docieranie na gorąco
W tym okresie docierania silnik pracuje z napędem własnym. Silnik musi więc już być kompletny, tzn. w takim stanie, w jakim będzie później pracował w samochodzie. Początkowo pracuje on na biegu jałowym, następnie zaś zostaje lekko obciążony za pomocą hamulca lub napędzanego nim silnika docieranego na zimno. Okres pracy bez obciążenia jest bardzo krótki i dla silników gaźnikowych nie powinien przekraczać 1/2 godziny. Przedłużenie tego okresu jest niewskazane ze względu na szkodliwe oddziaływanie bogatej mieszanki pali-wowo-powietrznej na chłodne ścianki cylindra. Skraplająca się benzyna zmywa olej ze ścianek cylindra, wywołując nadmierny wzrost temperatury i nieprawidłowe docieranie. Zjawiska te nie występują w silnikach z zapłonem samoczynnym i dlatego mogą one nieco dłużej pracować na biegu jałowym.
Po krótkim okresie pracy na biegu jałowym należy rozpocząć stopniowe obciążanie silnika. W przypadku współpracy silnika docieranego z hamulcem należy tak regulować obciążenie, żeby maksymalna moc pobierana przez hamulec nie przekraczała 30°/o maksymalnej mocy silnika, a prędkość obrotowa silnika docieranego nie przekraczała połowy jego maksymalnej prędkości obrotowej. Warunki te ilustruje rys. 17.1, na którym pole zakresko-wane przedstawia zakres wartości mocy, jakimi można obciążać silnik w okresie docierania.
Ze względów oszczędnościowych w wielu zakładach stosuje się wzajemne docieranie silników. Opracowując program docierania należy wówczas brać pod uwagę zarówno silnik napędzany — docierany na zimno, jak i silnik napędzający — docierany na gorąco. Stanowi to poważną wadę wzajemnego docierania, ponieważ parametry pracy obu silników muszą stanowić kompromis między optymalnymi wartościami parametrów docierania silni-
ków napędzanego i napędzającego. Nawet tego samego typu silniki bezpośrednio po zmontowaniu różnią się między sobą znacznie pod względem oporów wewnętrznych, gdyż zależą one od jakości obróbki części oraz od ich montażu. W przypadku gdy silnik docierany na zimno stawia wyjątkowo duży opór, silnik napędzający (docierany na gorąco), pracujący z małą prędkością obrotową, może łatwo ulec przeciążeniu i przegrzaniu. Dlatego podczas docierania w obu silnikach należy nieustannie kontrolować temperaturę wody chłodzącej. Powinna ona być taka sama jak podczas docierania na zimno. Oprócz temperatury wody kontroluje się temperaturę i ciśnienie oleju. Ponadto w czasie docierania silnika na gorąco sprawdza się słuchowo jego pracę, obserwuje się, czy nie ma wycieków oleju spod uszczelki miski olejowej i innych połączeń, kontroluje się szczelność układu zasilania itp. Jeżeli silnik nie ma żadnych usterek, po zakończeniu docierania dokonuje się krótkiego przeglądu, sprawdza luzy zaworów i kieruje silnik do badań kontrolnych.