Bardzo dokładne wytaczanie
Bardzo dokładne wytaczanie, podobnie i szybkościowe toczenie, odznacza
się dużymi szybkościami skrawania Ł), bardzo małym przekrojem wióra,
małym posuwem i nadzwyczaj małymi siłami skrawania. Otrzymywana
dokładność odpowiada klasie 1 lub 2, a gładkość powierzchni waha się
w granicach klasy 7-f-10. Można przy tym uzyskać równoległość lub prostopadłość osi oraz położenie ich względem podstaw obróbkowych w gra-
nicach 0,02-7-0,03 mm na
100 mm. Osiągnięcie takiej dokładności przy obróbce cienkościennych, a
więc łatwo odkształcających się przedmiotów jest
przy innych metodach obróbki bardzo trudne lub
niemożliwe, zwłaszcza w
warunkach produkcji wielkoseryjnej i masowej. To
tłumaczy szerokie zastosowanie bardzo dokładnego
wytaczania" do obróbki ot-
worów w tłokach i korbo-
wodach. W pierwszym
przypadku ważne jest u-
trzymanie prostopadłości
osi otworów na sworzeń
do osi tłoka, a w drugim
zachowanie równoległości
osi otworów w łbie i sto-
pie. Metoda ta jest stosowana również często przy
wytwarzaniu innych elementów silnikowych, np.
przy obróbce otworów cylindrowych w Żeliwnych
kadłubach, przy czym zastępuje ona rozwiercanie
i wstępne gładzenie, a tym samym upraszcza proces technologiczny.
Przy wysokich wymaganiach dokładności i gładkości powierzchni bardzo dokładne wytaczanie należy przeprowadzać w dwóch przejściach (wygładzającym i wykańczającym) pozostawiając na przejście ostateczne naddatek na obróbkę nie większy od 0,15 mm (na średnicę). Ogólnie biorąc naddatki na bardzo dokładne wytaczanie odpowiadają naddatkom na rozwiercanie.
Do bardzo dokładnego wytaczania stosowane są wytaczarki o dużej liczbie obrotów (do 6000 obr/min), bardzo sztywne, z dobrym wyważeniem wirujących mas. Wytaczarki takie buduje się jako poziome lub pionowe, jako jednowrzecionowe lub wielowrzecionowe. Większość obrabiarek do bardzo dokładnego wytaczania przeznaczona jest do obróbki otworów o średnicach od 10 do 160 mm i długości do 400 mm, chociaż spotykane są również duże typy takich obrabiarek. Wytaczarki stosowane przy produkcji masowej są najczęściej częściowo zautomatyzowane. Na rys. 235 pokazany jest przykład pionowej wytaczarki jednowrzecionowej do bardzo dokładnego wytaczania.