Koło zamachowe
Zasadniczym zadaniem koła zamachowego jest zapewnienie odpowiedniej równomierności pracy silnika.
Koło zamachowe mocowane jest najczęściej śrubami do kołnierza wału korbowego (rys. 2.23). Oprócz tego jako dodatkowe zabezpieczenie stosuje się zwykle jeden lub dwa kołki. Ustawienie śrub i kołków zapewnia montaż koła zamachowego tylko w jednym, określonym położeniu. Jest to szczególnie ważne wówczas, gdy na kole zamachowym są wykonane znaki określające położenie zwrotu zewnętrznego tłoka w pierwszym cylindrze.
Czołowa powierzchnia koła zamachowego spełnia jednocześnie zadanie tarczy oporowej sprzęgła samochodu] Na obrzeże koła zamachowego nasadzony jest z reguły wieniec zębaty. Zazębienie wieńca z kołem zębatym rozrusznika umożliwia uruchamianie silnika. Wieniec zębaty nasadzany jest na obrzeże koła zamachowego z dużym wciskiem lub mocowany do niego śrubami. Niekiedy po wciśnięciu wieńca zębatego zabezpiecza się go wkrętem.
Koła zamachowe wykonuje się najczęściej jako odlewy żeliwne lub staliwne. O rodzaju użytego materiału decyduje prędkość obwodowa wieńca. Przy mniejszych prędkościach obwodowych stosuje się koła żeliwne, przy średnich — staliwne, a w przypadku prędkości przekraczających 120 m/s — stalowe koła odkuwane. Ze względu na to, że własności cierne stali lub staliwa są gorsze niż żeliwa, niekiedy w miejscu współpracy koła zamachowego ze sprzęgłem nakładany jest pierścień żeliwny.