Cechą charakterystyczną toczenia szybkościowego, zwanego też tocze­niem bardzo dokładnym, są duże szybkości skrawania przy małej głębo­kości skrawania i małym posuwie. Początkowo używano tylko noży dia­mentowych (stąd dawna nazwa „diamentowanie"), w późniejszym okresie zastąpiono je w większości przypadków nożami z nakładkami ze spieka­nych węglików. Nadzwyczaj małe siły skrawania występujące przy tym procesie obróbki powodują minimalne odkształcenie układu „obrabiarka--przedmiot-narzędzie", co pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności wy­miarów w granicach tolerancji 2, a nawet 1 klasy. Skrawanie przy bardzo małych przekrojach wiórów i bardzo dużych szybkościach za pomocą sta­rannie dotartych noży umożliwia osiągnięcie wysokiej gładkości powierz­chni klasy 7-10. Toczenie szybkościowe stosowane jest głównie do ostatecznej obróbki przedmiotów z metali nieżelaznych, ze względu na trudności występujące przy ich szlifowaniu oraz stosunkowo łatwe uzyskanie tą metodą wysokich gładkości. Typowym przykładem może tu być toczenie tłoków aluminiowych silników samochodowych i lotniczych. Toczenie szybkościowe stoso­wane jest również często przy obróbce przedmiotów żeliwnych, a osiąg­nięcia ostatnich lat przy zastosowaniu noży z ostrzami o ujemnych kątach natarcia doprowadzają do coraz szerszego wprowadzania tej metody do ob­róbki przedmiotów stalowych. W tablicy 27 podano przeciętne szybkości skrawania v, posuwy p i głębokości skrawania g stosowane przy toczeniu szybkościowym przedmiotów z różnych materiałów. Przygotowanie powierzchni do toczenia szybkościowego polega na ob­róbce wygładzającej z dokładnością według 3—4 klasy. Wielkość naddatku pozostawionego na toczenie szybkościowe waha się w granicach od 0,1 do 0,5 mm na średnicy. Obróbkę tę przeprowadza się zwykle jednym przej­ściem, a tylko przy szczególnie wysokich wymaganiach odnośnie dokład­ności — w dwóch przejściach. Do toczenia szybkościowego używa się obrabiarek o specjalnym prze­znaczeniu umożliwiających uzyskanie małych posuwów i dużych pręd­kości obrotowych wrzeciona (od 1000 do 6000 obr/min). Obrabiarki tego rodzaju powinny odznaczać się dużą sztywnością; należy ponadto zaopa­trzyć je w odpowiednie urządzenie do dokładnego ustawiania noży i przed­miotów obrabianych.