Przeciąganie, polegające na zdejmowaniu przez kolejne zęby przeciągacza cienkich warstewek metalu, jest jednym z najbardziej wydajnych sposobów obróbki skrawaniem. Z tego względu niektóre wytwórnie samo­chodowe zastosowały przeciąganie również do obróbki powierzchni walco­wych. W tym przypadku obrabiany przedmiot 1 (rys. 219) otrzymuje ruch obrotowy, przeciągacz 2 zaś (zwykle płaski do przeciągania zewnętrznego) przesuwa się ruchem prostoliniowym stycznie do obrabianej powierzchni. Każde ostrze przeciągacza można więc uważać za styczny nóż tokarski. Szybkość skrawania równa się oczywiście sumie szybkości obwodowej przedmiotu i szybkości ruchu prostoliniowego przeciągacza. Najbardziej typowym przykładem zastosowania przeciągania powierz­chni walcowych przy wytwarzaniu silników jest obróbka czopów wałów korbowych w produkcji masowej. W tym przypadku stosowane są prze-ciągacze składane o złożonym zarysie, które umożliwiają obróbkę nie tylko czopów, ale i innych powierzchni kształtowych wałów, jak np. odrzutni-ków olejowych, przejść i wyokrąglonych, kołnie­rzy do osadzania kół za­machowych itp. Na rys. 220 przedstawiono prze­ciągacz zespołowy, sto­sowany przy obróbce wału korbowego; skła­da się on z szeregu prze-ciągaczy pracujących równolegle i szerego­wo. Obróbka poszcze­gólnych powierzchni walcowych i czołowych czopa wykonywana jest kolejno dwoma przecią-gaczami (zgrubnym i wykańczającym) podczas jednego przejścia. Czołowa powierzchnia kołnierza A obrabiana jest przy użyciu przeciągacza a, po­wierzchnia B — przeciągaczem b itd. Przeciąganie zastępuje przy obróbce czopów toczenie zgrubne i wykańczające oraz wstępne szlifowanie. Przeciągarkę do obróbki wałów korbowych pokazano na rys. 221. Budo­wane są również dwuwrzecionowe przeciągarki tego typu, na których obrabia się jednocześnie dwa wały. Obróbkę powierzchni walcowej na frezarce przeprowadza się zamoco-wując przedmiot na okrągłym stole i nadając mu posuw obrotowy. Taką metodę stosuje się do obróbki powierzchni walcowych obrabianych tylko na części obwodu koła (np. obróbka zewnętrznej powierzchni łba lotnicze­go korbowodu). Niektóre wytwórnie stosują specjalną metodę frezowania powierzchni walcowych, tzw. frezowanie okrągłe, wykonywane przy wolnym ruchu obrotowym przedmiotu zamocowanego w kłach specjalnej obrabiarki. Na rys. 222 przedstawiono taką obrabiarkę do obróbki czopów wałów korbo­wych. Wrzeciona poszczególnych frezów tworzą wraz z silnikami napę­dowymi i przekładniami klinowymi oddzielne głowice frezarskie przesu­wające się pionowo na szerokich pro­wadnicach. Ruch jej jest sterowany hydraulicznie za pomocą wałka krzywkowego. Jedna z krzywek re­guluje sposobem hydromechanicznym liczbę obrotów obrabianego wału korbowego i tym samym posuw obro­towy. Opisana obrabiarka zastępuje cztery tokarki wielonożowe.