Hydrauliczne rozpieranie szczęk hamulcowych lub hydrauliczne dociskanie wkładek ciernych do tarcz hamulcowych stosuje się powszechnie w samochodach osobowych i lżejszych samochodach ciężarowych. W hydraulicznych układach hamulcowych w przenoszeniu siły nacisku z pedału hamulca na szczęki hamulcowe pośredniczy ciecz zwana płynem hamulcowym. W takim układzie (rys. 3.79) ruch pedału 1 hamulca powoduje przesunięcie tłoka w pompie hamulcowej 2. Ruch tłoka w pompie hamulcowej przetłacza płyn hamulcowy przewodami 4 do cylinderków rozpieraczy 3, powodując rozchylenie szczęk hamulcowych jednocześnie we wszystkich kołach. Typową, pojedynczą pompę hamulcową przedstawia rys. 3.80. W cylindrze pompy znajduje się tłok 2 połączony tłoczyskiem l z pedałem hamulca. Cylinder oraz znajdujący się nad nim zbiorniczek 8 są napełnione płynem hamulcowym. Naciśnięcie pedału powoduje przesunięcie tłoka 2 i zasłonięcie otworu 4 gumowym tłoczkiem uszczelniającym 3. Wzrastające ciśnienie płynu w zamkniętym teraz cylindrze powoduje otwarcie zaworu przepustowego 5 i przepływ płynu do rozpieraczy szczęk hamulcowych. Po zwolnieniu pedału hamulca płyn — dzięki ściąganiu szczęk ku sobie przez sprężynę — powraca z powrotem do pompy przez zawór powrotny 6, cofając tłok. Tłok odsłania otwór 4, co sprawia, że w cylindrze ciśnienie maleje do ciśnienia atmosferycznego. Dzięki działaniu zaworu powrotnego 6 w przewodach hamulcowych jest utrzymane niewielkie nadciśnienie, zabezpieczające układ przed przedostaniem się do jego wnętrza powietrza w razie wystąpienia nieszczelności. Przestrzeń za tłokiem jest cały czas połączona otworem 7 ze zbiornikiem 8. Przy szybkim cofaniu tłoka powrotny dopływ płynu z układu może być zbyt powolny. Wtedy chwilowy niedomiar płynu w cylindrze jest uzupełniany przez otwory wykonane w tłoku. W chwili zwiększenia ciśnienia w cylindrze otwory te są przysłaniane przez tłoczek gumowy 3, a dodatkowa porcja płynu jest usuwana z cylindra otworem 4, w miarę jak dopływa płyn z układu. W hydraulicznych układach uruchamiających hamulce stosuje się rozpieracze dwustronnego lub jednostronnego działania, zależnie od sposobu rozpierania szczęk hamulcowych. W cy-linderku 1 rozpieracza dwustronnego działania znajdują się dwa tłoczki 2, uszczelnione tłoczkami gumowymi 3 (rys. 3.81a). Tłoczki 2 rozpierają szczęki hamulcowe za pośrednictwem po-pychaczy 4, zabezpieczonych przed zanieczyszczeniami osłonami 5. Tłoczki dodatkowo rozpiera sprężyna 6. Płyn hamulco­wy jest doprowadzany do cylinderka otworem dopływowym 7. Końcówka odpowietrzająca 8 służy do usuwania powietrza z cylinderka podczas napełniania układu płynem. Rozpieracz jednostronnego działania zawiera podobne elementy, lecz jego cylinderek nie jest przelotowy (rys. 3.81 b). Podobnie są skonstruowane zestawy tłoczek-cylinderek w układach uruchamiających hamulce tarczowe. W nowoczesnych samochodach coraz częściej stosuje się dwu-obwodowe układy uruchamiające hamulce. Wówczas jest stosowana pompa hamulcowa dwusekcyjna, w której tłoczki ha­mulcowe obu sekcji są uruchamiane jednocześnie pod wpływem nacisku na pedał hamulca. Każda z sekcji pompy uruchamia hamulce tylko niektórych kół pojazdu (rys. 3.82a, b). Rozwiązanie takie zapewnia dostateczną skuteczność hamowania w przypadku niesprawności jednego obwodu układu hamulcowego. Przewody hamulcowe wykonuje się z wytrzymałych na ciśnienie rurek metalowych. Jedynie krótkie odcinki tych przewodów, znajdujące się tuż przy kołach, są elastyczne. Umożliwia to połączenie resorowanych i zwracanych kół jezdnych z resztą układu hamulcowego.