. Naprawiony silnik z reguły poddawany jest docieraniu wstępnemu w zakładzie naprawczym. Docieranie silnika przebiega w dwóch etapach — na zimno i na gorąco. Każdy silnik poddawany jest ponadto badaniom kontrolnym. Docieranie na zimno odbywa się na specjalnym stanowi­sku, na którym docierany silnik otrzymuje napęd z zewnątrz. Do napędu używa się silnika elektrycznego lub innego silnika napra­wionego, który został już dotarty na zimno i obecnie jest docie­rany na gorąco. Jest to tzw. wzajemne docieranie silników. Sta­nowisko jest wyposażone w układ chłodzenia oraz urządzenia kon­trolne, jak manometr ciśnienia oleju, termometr mierzący tem­peraturę wody chłodzącej, tachometr itp. Silnik ustawia się na stanowisku i do miski olejowej wlewa się olej. Następnie przez otwory w gniazdach świec lub wtryskiwaczy do każdego cylindra wlewa się po około 5 cm3 oleju. Po zaślepieniu tych otworów spe­cjalnymi korkami włącza się napęd. Jeżeli do docieranego silnika z zapłonem samoczynnym zamontowana jest pompa wtryskowa, to należy do niej doprowadzić normalne paliwo z pomocniczego zbiornika (przez filtry zgrubnego i dokładnego oczyszczania). W przeciwnym razie elementy pompy mogą się zatrzeć. Listwę regulacyjną pompy ustawia się w położeniu „stop", żeby pompa nie podawała paliwa do cylindrów. Ponieważ w nie dotartym silniku luzy między współpracują­cymi częściami są bardzo małe, podczas docierania należy stoso­wać oleje o mniejszej lepkości. Niekiedy stosowane jest także dodawanie do oleju grafitu koloidalnego, co znacznie podnosi własności smarne. Przez cały czas należy kontrolować temperaturę silnika. Pod­czas docierania na zimno temperatura wody chłodzącej powinna być utrzymywana w granicach od 30°C w początkowym okresie do ok. 60°C pod koniec. Tak niska temperatura wody sprzyja intensywnemu chłodzeniu miejsc, w których wskutek tarcia wy­wiązują się znaczne ilości ciepła. Istotny wpływ na wynik docierania ma prędkość, z jaką obra­ca się wał korbowy docieranego silnika. Zbyt duża prędkość wpływa szkodliwie na jakość docierania, zbyt mała natomiast przedłuża niepotrzebnie czas procesu, podnosząc jego koszt. Opty­malna prędkość obrotowa docierania podawana jest w warunkach technicznych określonych przez wytwórnię, a w braku takich da­nych ustalana jest na podstawie doświadczeń zakładu. Docieranie na zimno trwa 2-r-4 godzin, zależnie od dokładnoś­ci obróbki części i prawidłowości montażu. Przez cały ten czas obserwuje się pracę poszczególnych mechanizmów, a w razie stwierdzenia jakichkolwiek usterek natychmiast się je usuwa. Po zakończeniu docierania na zimno spuszcza się olej, przemywa się mechanizmy czystym olejem silnikowym (silnik pracuje przez ok. 5 min z układem olejenia napełnionym świeżym olejem) oraz starannie czyści się filtr oleju. Po dotarciu na zimno następuje docieranie na gorąco.