Urządzenia doprowadzające mieszankę
Gaźnik służy do wytwarzania, regulowania składu i dawkowania odpowiedniej mieszanki paliwa z powietrzem w zależności od obciążenia i prędkości obrotowej silnika. Ze względu na kierunek przepływu powietrza rozróżnia się następujące odmiany gaźników.
Gaźnik opadowy (dolnossąey), w którym przepływ powietrza odbywa się od góry ku dołowi. Gaźnik jest umieszczony nad przewodem ssącym. Jest to obecnie najbardziej rozpowszechniona odmiana gaźników.
Gaźnik górnossący, w którym przepływ powietrza odbywa się od dołu ku górze, przeciwnie do kierunku opadania paliwa. Wskutek takich wad, jak trudność rozruchu i nieregularna praca silnika, gaźniki te wyszły obecnie niemal zupełnie z użycia.
Gaźnik poziomy (bocznossący), w którym przepływ powietrza odbywa się w poziomie. Gaźniki tego typu są stosowane do małych silników oraz do silników wyczynowych.
Tworzenie się mieszanki następuje w wyniku przepływu powietrza przez gaźnik, wypływu paliwa z rozpylacza oraz rozpylania i odparowania paliwa. Ruch powietrza w przewodzie ssącym jest wywołany przez ruch tłoka w czasie suwu ssania. Podciśnienie w przewodzie ssącym powoduje wytrysk paliwa z rozpylacza, a natępnie rozpylenie go. Dokładność rozpylenia paliwa jest tym większa, im szybszy jest przepływ powietrza. Odparowanie paliwa następuje głównie kosztem ciepła pobieranego z powietrza.
Gardziel gaźnika jest to pierścieniowe zwężenie służące do miejscowego zwiększenia prędkości przepływu powietrza. Gardziel znajduje się w przewodzie ssącym i zazwyczaj wykonana jest jako element wymienny. Niektóre gaźniki mają dwie lub więcej gardzieli.
Rozpylacz główny pobiera z komory pływakowej płynne paliwo, które jest porywane strumieniem powietrza i rozpylane w gardzieli. Wylot rozpylacza znajduje się w najniższym miejscu gardzieli.
Dysza główna paliwa służy do regulowania intensywności wypływu paliwa z rozpylacza głównego. Dysza jest wykonana zwykle w postaci wkładki lub wkręta z otworem o określonej przepustowości.
Urządzenie pływakowe, którego działanie jest oparte na zasadzie naczyń połączonych, służy do utrzymywania poziomu paliwa w rozpylaczu głównym na wysokości około 3 mm poniżej obrzeża jego wylotu. Urządzenie pływakowe składa się z komory pływakowej, pływaka i iglicy. Pływak za pośrednictwem iglicy reguluje poziom napływającego do komory paliwa.
Przepustnica służy do regulowania dopływu mieszanki z mieszalnika do przewodu ssącego. Wykonana jest zwykle w kształcie tarczy osadzonej obrotowo w przewodzie ssącym.
Skład mieszanki jest to ciężarowy stosunek paliwa do powietrza. Moc użyteczna oraz sprawność silnika zależą w główniej mierze od składu mieszanki. Ze względu na przebieg procesu spalania istotny wpływ ma również stopień jednorodności oraz odparowania paliwa zawartego w mieszance.
Mieszanka normalna jest to najbardziej korzystna i praktycznie
możliwa do uzyskania mieszanina .powietrza i paliwa. W mieszance
znajduje się tylko tyle powietrza, ile potrzeba go do zupełnego spale-
nia paliwa. Teoretyczna ilość powietrza niezbędna do pełnego spalenia
paliwa wynosi 14,5-7-15,0 kg/kg paliwa. W celu określenia składu
mieszanki stosuje się tzw. współczynnik nadmiaru powietrza a. Jest
on równy stosunkowi masy powietrza w mieszance biorącej udział
w spalaniu do masy teoretycznie potrzebnej do zupełnego spalania.
Mieszanka o współczynniku a = l, nazywana stechiometryczną, zawie-
ra tyle dokładnie powietrza, ile teoretycznie jest potrzeba do całkowi-
tego spalenia.
Mieszanka uboga zawiera w swym składzie zbyt mało paliwa. Współczynnik a jest większy od 1, w mieszance jest więcej powietrza niż potrzeba do zupełnego spalenia. Silnik zasilany taką mieszanką nie rozwija pełnej mocy użytecznej i ma tendencję do przegrzewania się.
Mieszanka bogata zawiera w swym składzie nadmiar paliwa. Współczynnik a jest mniejszy od 1, w mieszance jest mniej powietrza niż potrzeba do zupełnego spalenia. Gdy a