Toczenie szybkościowe
Cechą charakterystyczną toczenia szybkościowego, zwanego też toczeniem bardzo dokładnym, są duże szybkości skrawania przy małej głębokości skrawania i małym posuwie. Początkowo używano tylko noży diamentowych (stąd dawna nazwa „diamentowanie"), w późniejszym okresie zastąpiono je w większości przypadków nożami z nakładkami ze spiekanych węglików. Nadzwyczaj małe siły skrawania występujące przy tym procesie obróbki powodują minimalne odkształcenie układu „obrabiarka--przedmiot-narzędzie", co pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności wymiarów w granicach tolerancji 2, a nawet 1 klasy. Skrawanie przy bardzo małych przekrojach wiórów i bardzo dużych szybkościach za pomocą starannie dotartych noży umożliwia osiągnięcie wysokiej gładkości powierzchni klasy 7-10.
Toczenie szybkościowe stosowane jest głównie do ostatecznej obróbki przedmiotów z metali nieżelaznych, ze względu na trudności występujące przy ich szlifowaniu oraz stosunkowo łatwe uzyskanie tą metodą wysokich gładkości. Typowym przykładem może tu być toczenie tłoków aluminiowych silników samochodowych i lotniczych. Toczenie szybkościowe stosowane jest również często przy obróbce przedmiotów żeliwnych, a osiągnięcia ostatnich lat przy zastosowaniu noży z ostrzami o ujemnych kątach natarcia doprowadzają do coraz szerszego wprowadzania tej metody do obróbki przedmiotów stalowych. W tablicy 27 podano przeciętne szybkości skrawania v, posuwy p i głębokości skrawania g stosowane przy toczeniu szybkościowym przedmiotów z różnych materiałów.
Przygotowanie powierzchni do toczenia szybkościowego polega na obróbce wygładzającej z dokładnością według 3—4 klasy. Wielkość naddatku pozostawionego na toczenie szybkościowe waha się w granicach od 0,1 do 0,5 mm na średnicy. Obróbkę tę przeprowadza się zwykle jednym przejściem, a tylko przy szczególnie wysokich wymaganiach odnośnie dokładności — w dwóch przejściach.
Do toczenia szybkościowego używa się obrabiarek o specjalnym przeznaczeniu umożliwiających uzyskanie małych posuwów i dużych prędkości obrotowych wrzeciona (od 1000 do 6000 obr/min). Obrabiarki tego rodzaju powinny odznaczać się dużą sztywnością; należy ponadto zaopatrzyć je w odpowiednie urządzenie do dokładnego ustawiania noży i przedmiotów obrabianych.