Korozja chemiczna
Korozja chemiczna jest to proces niszczenia metali zacho-
dzący na skutek bezpośredniego działania na nie suchych gazów
(szczególnie w wysokiej temperaturze) lub cieczy nie przewodzą-
cych elektryczności.
Omywanie powierzchni metalu przez gaz lub ciecz powoduje powstanie cienkiej warstwy związku chemicznego danego metalu z omywającym go czynnikiem. Najczęściej powstającymi związkami są tlenki, rzadziej siarczki, azotki, węgliki i in. Zwykle grubość tej warstwy jest bardzo mała. Na przykład grubość warstewki tlenku żelaza, powstającej na stali znajdującej się w suchym powietrzu w temperaturze pokojowej, wynosi l,5-f-2,5 nm (nanometra). Jest ona tak cienka, że powierzchnia nie traci połysku. Niekiedy, przy długotrwałym przechowywaniu metalu w podwyższonej temperaturze, powstają grubsze warstewki tlenków, zwane zgorzeliną.
Proces tworzenia się warstwy produktów korozji — związków metalu z otaczającym go gazem (lub cieczą) rozpoczyna się od powstania warstewki jednocząsteczkowej — grubości równej wymiarowi cząsteczki. Warstwa ta tworzyłaby dostateczną ochronę przed dalszym postępowaniem procesu, gdyby nie zjawisko dyfuzji, czyli wzajemnego przenikania cząsteczek do przylegających warstw materiału.
Na rys. 3.7 przedstawiono schemat procesu przenikania cząsteczek tlenu i żelaza do warstwy przejściowej złożonej z tlenków. Warstwa przejściowa stawia przy tym pewien opór, tym większy, im większa jest jej grubość. Tak więc warstwa złożona z produktów korozji hamuje dalszy postęp tego zjawiska. Wzrost temperatury zwiększa intensywność dyfuzji, a tym samym przyspiesza wzrost grubości warstwy przejściowej.