Wałek rozrządczy silnika spalinowego służy do napędu popychaczy zaworów mechanizmu rozrządu oraz szeregu mechanizmów pomocni­czych, jak np. pompy olejowej, rozdzielacza zapłonu, mechanizmu zasi­lania paliwem itp. Konstrukcyjnie wałki rozrządcze mało się od siebie różnią. Główne różnice polegają na ilości, kształcie i położeniu krzywek. Liczba czopów, na których jest ułożyskowany wałek rozrządczy zwykle odpowiada licz­bie czopów głównych wałów korbowych. Wałki rozrządcze niektórych silników mają otwór przelotowy wzdłuż całego wałka. Otwór ten służy do doprowadzania oleju, a niekiedy prze­chodzi przez niego cięgno regulatora. Na wałkach rozrządczych silników gaźnikowych znajdują się zwykle mimośrody do napędu pompy paliwowej. W środkowej części większości wałków rozrządczych nacięte jest uzębienie skośne służące do przekazy­wania obrotów.na wałek napędu rozdzielacza zapłonu i pompy olejowej (rys. 276 i 280). Na przednim końcu wałka rozrządczego znajduje się zwykle kołnierz lub czop z rowkiem wpustowym dla osadzenia koła zębatego do napędu wałka (rys. 277). Wałki rozrządcze silników spalinowych nie przenoszą większych sił i nie podlegają znaczniejszym obciążeniom. Jednakże specyficzne warunki pracy powodują zaostrzenie wymagań dotyczących ich wykonania. W ZSRR obowiązuje norma GOST 611552, w której ustalono warunki techniczne dotyczące wykonania wałków rozrządczych do silników ciągni­kowych. Do wytwarzania kutych wałków rozrządczych stosuje się stale wę­glowe o dobrych własnościach hartowniczych w gatunkach 45, 40G i 50G.