Wytwarzanie kadłubów silników
W silnikach do samochodów i ciągników kadłuby są zasadniczymi, najważniejszymi częściami, pracującymi w bardzo ciężkich warunkach.
Podstawowe powierzchnie robocze kadłubów powinny być obrobione z zachowaniem dużej dokładności. Wymiary, kształt i wzajemne położenie poszczególnych powierzchni muszą ściśle odpowiadać założeniom. Bardzo wysokie wymagania stawia się gładkości roboczych powierzchni kadłuba.
Kadłuby silników do samochodów i ciągników wykonuje się przeważnie jako jednolite. W takich kadłubach łączy się cztery, sześć i osiem cylindrów w jednym odlewie.
W kadłubie mieści się szereg zespołów silnika powiązanych między sobą dokładnymi wymiarami wzajemnych odległości: zespół korbowy, mechanizm rozrządu, zespół pompy olejowej i wodnej itd. Do kadłuba umocowana jest głowica, obudowa koła zamachowego (sprzęgła), miska olejowa itd. Dlatego kadłub silnika jest bardzo złożoną częścią.
Kadłub jest zwykle wykonany z szarego żeliwa stopowego o twardości HB = 180 7 250.
Konstrukcje kadłubów są bardzo różne i zależą od typu i przeznaczenia silnika. W dalszym ciągu podano podział kadłubów według niektórych kryteriów konstrukcyjnych.
Podział kadłubów w zależności od:
a) konstrukcji cylindrów:
a)kadłuby z wstawianymi, suchymi (odciążonymi) tulejami;
b)kadłuby z mokrymi (obciążonymi) tulejami;
c)kadłuby bez tulei wstawianych.
b) umieszczenia zaworów:
d)kadłuby silników z dolnymi zaworami (gniazda i prowadnice zaworów znajdują się w samym kadłubie);
e)kadłuby silników z górnymi zaworami (gniazda i prowadnice zaworów znajdują się w głowicy).
c) typów łożysk:
f)kadłuby, w których gniazda łożysk czopów korbowych są wylane babi tern;
g)kadłuby z wymiennymi, cienkościennymi panewkami bimetalicznymi.
W silnikach gaźnikowych do ciągników największe zastosowanie mają kadłuby z tulejami mokrymi, zaworami górnymi i gniazdami łożysk wylanymi bezpośrednio stopem łożyskowym. W silnikach wysokoprężnych do ciągników stosuje się kadłuby zarówno z mokrymi, jak i z suchymi tulejami, z zaworami górnymi i panewkami cienkościennymi.
W silnikach do samochodów stosuje się kadłuby zarówno z tulejami suchymi, mokrymi jak i bez tulei. Silniki bez tulei mają zwykle dolne zawory i stosuje się w nich cienkościenne panewki bimetaliczne.
W szerokim zakresie stosowane są również wstawiane gniazda zaworów wydechowych. Gniazda te wykonuje się z żaroodpornych wysokostopowych żeliw i stali; stosowanie ich znacznie zwiększa okres użytkowania kadłuba silnika. Materiał, z którego wykonane są gniazda zaworów wydechowych, odznacza się dużą procentową zawartością wolframu i chromu (a niekiedy i niklu).
Takie gniazda dostarczane są z odlewni w stanie zahartowanym. Ich powierzchnie osadcze, a mianowicie czoła i zewnętrzną powierzchnię walcową obrabia się na szlifierkach do płaszczyzn i szlifierkach bezkłowych, po czym wciska się je w specjalnie w tym celu roztoczone miejsca osadzenia w kadłubie.
W niektórych zakładach gniazda przed osadzeniem w kadłubie chłodzi się do —65 — 70°C. Pozwala to na unikanie znacznych sił przy wtłaczaniu i zapewnia osadzenie z dostatecznym wciskiem.
W nowoczesnych silnikach dąży się do stosowania kadłubów o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu, bez części wystających. Umożliwia to obróbkę przelotową ich płaszczyzn, upraszcza mocowanie i ustawianie w przyrządach obróbkowych i ułatwia transport międzyoperacyjny.
Na rys. 406 przedstawiono główne elementy konstrukcyjne kadłuba do silnika samochodowego.