W silnikach do samochodów i ciągników kadłuby są zasadniczymi, najważniejszymi częściami, pracującymi w bardzo ciężkich warunkach. Podstawowe powierzchnie robocze kadłubów powinny być obrobione z zachowaniem dużej dokładności. Wymiary, kształt i wzajemne położenie poszczególnych powierzchni muszą ściśle odpowiadać założeniom. Bardzo wysokie wymagania stawia się gładkości roboczych powierzchni kadłuba. Kadłuby silników do samochodów i ciągników wykonuje się prze­ważnie jako jednolite. W takich kadłubach łączy się cztery, sześć i osiem cylindrów w jednym odlewie. W kadłubie mieści się szereg zespołów silnika powiązanych między sobą dokładnymi wymiarami wzajemnych odległości: zespół korbowy, me­chanizm rozrządu, zespół pompy olejowej i wodnej itd. Do kadłuba umo­cowana jest głowica, obudowa koła zamachowego (sprzęgła), miska ole­jowa itd. Dlatego kadłub silnika jest bardzo złożoną częścią. Kadłub jest zwykle wykonany z szarego żeliwa stopowego o twar­dości HB = 180 7 250. Konstrukcje kadłubów są bardzo różne i zależą od typu i przezna­czenia silnika. W dalszym ciągu podano podział kadłubów według nie­których kryteriów konstrukcyjnych. Podział kadłubów w zależności od: a) konstrukcji cylindrów: a)kadłuby z wstawianymi, suchymi (odciążonymi) tulejami; b)kadłuby z mokrymi (obciążonymi) tulejami; c)kadłuby bez tulei wstawianych. b) umieszczenia zaworów: d)kadłuby silników z dolnymi zaworami (gniazda i prowadnice za­worów znajdują się w samym kadłubie); e)kadłuby silników z górnymi zaworami (gniazda i prowadnice za­worów znajdują się w głowicy). c) typów łożysk: f)kadłuby, w których gniazda łożysk czopów korbowych są wylane babi tern; g)kadłuby z wymiennymi, cienkościennymi panewkami bimetalicznymi. W silnikach gaźnikowych do ciągników największe zastosowanie mają kadłuby z tulejami mokrymi, zaworami górnymi i gniazdami łożysk wyla­nymi bezpośrednio stopem łożyskowym. W silnikach wysokoprężnych do ciągników stosuje się kadłuby zarówno z mokrymi, jak i z suchymi tule­jami, z zaworami górnymi i panewkami cienkościennymi. W silnikach do samochodów stosuje się kadłuby zarówno z tulejami suchymi, mokrymi jak i bez tulei. Silniki bez tulei mają zwykle dolne zawory i stosuje się w nich cienkościenne panewki bimetaliczne. W szerokim zakresie stosowane są również wstawiane gniazda zawo­rów wydechowych. Gniazda te wykonuje się z żaroodpornych wysokostopowych żeliw i stali; stosowanie ich znacznie zwiększa okres użytkowa­nia kadłuba silnika. Materiał, z którego wykonane są gniazda zaworów wydechowych, odznacza się dużą procentową zawartością wolframu i chromu (a niekiedy i niklu). Takie gniazda dostarczane są z odlewni w stanie zahartowanym. Ich powierzchnie osadcze, a mianowicie czoła i zewnętrzną powierzchnię walcową obrabia się na szlifierkach do płaszczyzn i szlifierkach bezkłowych, po czym wciska się je w specjalnie w tym celu roztoczone miejsca osadzenia w kadłubie. W niektórych zakładach gniazda przed osadzeniem w kadłubie chłodzi się do —65 — 70°C. Pozwala to na unikanie znacznych sił przy wtła­czaniu i zapewnia osadzenie z dostatecznym wciskiem. W nowoczesnych silnikach dąży się do stosowania kadłubów o kształ­cie zbliżonym do prostopadłościanu, bez części wystających. Umożliwia to obróbkę przelotową ich płaszczyzn, upraszcza mocowanie i ustawianie w przyrządach obróbkowych i ułatwia transport międzyoperacyjny. Na rys. 406 przedstawiono główne elementy konstrukcyjne kadłuba do silnika samochodowego.