Zadaniem wtryskiwacza jest wtryśnięcie do komory spalania podanej przez pompę wtryskową dawki paliwa oraz jej jednoczesne rozpylenie w sposób zapewniający najkorzystniejsze warunki spalania. Przekrój typowego wtryskiwacza przedstawia rys. 2.85. Zasadniczymi częściami wtryskiwacza są: obudowa 1 oraz końcówka 3, której wylot znajduje się wewnątrz komory spalania silnika. Obydwie te części są połączone nakrętką 4. W końcówce wtryskiwacza znajduje się iglica 9, której koniec, zakończony stożkiem, jest dociskany do gniazda sprężyną 2 za pośrednictwem popychacza 5. Drugi koniec sprężyny opiera się o śrubę regulacyjną 6. Zmieniając grubości podkładek 8, można regulować ciśnienie wtrysku. Paliwo jest doprowadzane do wtryskiwacza przewodem 7, w którym panuje ciśnienie wytworzone przez pompę wtryskową. Takie samo ciśnienie panuje w komorze 10 końcówki wtryskiwacza. W chwili gdy ciśnienie w komorze 10 (czyli ciśnienie wytworzone przez pompę wtryskową) wywrze na iglicę silę przewyższającą siłę docisku sprężyny 2, iglica uniesie się i nastąpi wtrysk paliwa. Gdy ciśnienie w komorze 10 zmaleje, iglica ponownie osiądzie w gnieździe i wtrysk paliwa zostanie przerwany. Nadmiar paliwa odpływa przewodem 11. Jakość rozpylenia paliwa, kształt wtryskiwanej strugi oraz kierunek wtrysku zależą od ukształtowania końcówki wtryskiwacza. Końcówka może mieć jeden otwór lub kilka otworów o niewielkiej średnicy tak ukształtowanych i skierowanych, żeby uzyskać wtrysk odpowiedni do danego rodzaju komory spalania. Przykłady konstrukcji końcówek wtryskiwaczy przedstawiono na rys. 2.86. Zewnętrzny kształt wtryskiwaczy musi być dostosowany do konstrukcji głowicy silnika. Zasadnicze znaczenie ma tu sposób mocowania wtryskiwacza w głowicy. Przykłady zewnętrznych kształtów wtryskiwaczy o różnych sposobach mocowania przedstawia rys. 2.87.