Otwory na końcach wału wierci się zwykle na dwustronnych zespo­łowych obrabiarkach do wiercenia i wytaczania typu bębnowego. W środ­kowej części takiej obrabiarki znajduje się trójkątny lub czworokątny bęben o poziomej osi obrotu. Na jego płaskich ścianach mieszczą się przy­rządy do ustawiania wałów. Na rys. 271 przedstawiono szkice obróbki otworów na obu końcach wału o sześciu wykorbieniach przy użyciu dwustronnej obrabiarki zespo­łowej z czterema pozycjami, z których jedna służy do zakładania i zdej­mowania wałów. Wał bazuje się na pryzmach według dwóch przeszlifowanych czopów głównych. Kątowe położenie wałów ustala się za pomocą pryzmy dostawianej do czopa korbowego. Wał mocuje się ręcznie za po­mocą szybko uruchamianego mimośrodu lub przy pomocy urządzenia pneumatycznego albo hydraulicznego. Roboczy cykl obrabiarki zgodnie ze szkicami na rys. 271 ma przebieg wg następujących czynności wykonywanych na poszczególnych pozycjach: Obliczeniowy czas maszynowy tej operacji jest równy czasowi wyko­nania zabiegu pochłaniającego najwięcej czasu. Czas pomocniczy pokrywa się z maszynowym z wyjątkiem czasu na przekręcenie bębna z jednej po­zycji do drugiej oraz czasu na szybkie odprowadzenie narzędzi do poło­żenia wyjściowego i ich doprowadzenie do obrabianej powierzchni. Przy stosunkowo małej skali produkcji obróbkę wykonuje się wy­odrębniając oddzielnie operacje przy przednim i tylnym końcu wału. W tym przypadku do obróbki tylnego końca wału stosuje się wiertarki pionowe z głowicami wielowrzecionowymi i przyrządami wielopozycyjnymi. W niektórych zakładach otwory w przednich końcach wału wierci się na wiertarkach promieniowych, zmieniając odpowiednio narzędzia. Nie­kiedy stosuje się do tych operacji tokarki rewolwerowe z ustawieniem wału w uchwycie według kołnierza, przy podparciu podtrzymką przed­niego czopa łożyskowego. Otwór na łożysko w czole kołnierza zwykle obrabia się z dokładno­ścią wg klasy 2 2a, co pociąga za sobą konieczność wykańczania otworu, polegającego zwykle na bardzo dokładnym roztaczaniu lub szlifowaniu. W tym celu po wygładzającym przeszlifowaniu wszystkich czopów wał ustawia się przednim końcem w uchwycie szczękowym tokarki lub szli­fierki do otworów. Jako druga podpora służy podtrzymką podpierająca tylny główny czop lub obwodową powierzchnię kołnierza wału. Dokładne roztaczanie jest w danym przypadku bardziej korzystne w porównaniu ze szlifowaniem ze względu na większą wydajność i niższy koszt obra­biarek.