Dopuszczalne bicie czopów środkowych względem czopów skrajnych waha się w granicach 0,015lf0,07 mm. Dopuszczalne odchyłki wymiarowe krzywek wynoszą dla średnicy czę­ści walcowej i szerokości 0,0440,05 mm oraz dla wysokości krzywki 0,170,12 mm. Odchylenia od zadanego profilu krzywki nie powinny przekra­czać 0,0270,05 mm, natomiast błędy ustawienia kątowego krzywek należy utrzymać dla silników samochodowych i lotniczych w granicach 142°, a dla silników ciągnikowych — w granicach 2f4°. Gładkość powierzchni czopów i krzywek odpowiada zwykle klasom 8710. W silnikach przemysłowych, samochodowych i ciągnikowych do wy­robu wałów rozrządu stosuje się węglową lub chromową stal do naweglania (15, 20, 15H, 20H) lub do ulepszania cieplnego (40, 45, 40H, 50HJ, natomiast w silnikach lotniczych — stale do nawęglania 12HN3A H3H2A. Lane wały rozrządu wykonane są przeważnie z żeliwa stopowego. Ty­powym przykładem może być w tym przypadku żeliwo znane pod nazwą „Monterom" o składzie: Ccajk. — 3,143,4%, Si — 2,042,4%, S — max 0,1%, P — max 0,2%, Mg — 0,5140,8%, Ni — 0,1540,25%, Cr — 0,841,0% i Mo — 0,1540,25%.