Jak już wspominaliśmy, przy toczeniu zewnętrznych powierzchni nie­których suchych tulei cylindrowych (np. silnika JAZ204) stosuje się po­mocnicze podstawy obróbkowe, w postaci wewnętrznych fazek centrują­cych na obu końcach tulei. Sposób obróbki tych fazek centrujących jest uzależniony przede wszystkim od metody odlewania tulei. Przy odśrodkowym odlewaniu dokładność wymiarów zewnętrznych tulei jest większa niż wymiarów wewnętrznych i dlatego do tej operacji tuleję ustala się na powierzchni zewnętrznej. W celu uzyskania współosiowości obu fazek obrabia się je przy jednym ustawieniu przedmiotu. W produkcji seryjnej osiąga się to przez zastosowanie obrotowego przyrządu (rys. 400) ustawionego na ciężkiej wiertarce pionowej, przy czym wydajność tej operacji wynosi około 20 sztuk na godz. W produkcji maso­wej stosuje się specjalne dwustronne półau­tomaty, na których przeprowadza się wytaczanie fazek jednocześnie z obu stron. Schemat takiej operacji pokazano na rys. 401, a jej wydajność wynosi oko­ło 80 sztuk na godzinę. Przy odlewaniu tulei we­dług metody statycznej w celu uzyskania po jej wyto­czeniu jednakowej twardości na całej gładzi cylindrowej należy tuleję do obróbki fazek centrujących usta­lić na jej powierzchniach wewnętrznych, co osiąga się przez zastosowanie trzpieni rozprężnych. W tym przypadku fazki wykonuje się przy produkcji seryjnej na zwykłych tokarkach lub rewolwerówkach, a w produkcji masowej — na specjalnym wielonożowym półautomacie (rys. 402), przy czym wydajność wynosi około 50 sztuk na godzinę. W drugim przypadku odlew tulei ustawia się na dwóch trzpieniach rozprężnych, osadzonych w dwóch głowicach wrzecio­nowych. Operacja ta, poza wykonaniem fazek, obejmuje również zgrubne toczenie powierzchni czołowych.