Przewody ssące doprowadzają do silnika mieszankę wytworzoną w gaźniku. Przewody ssący i wydechowy (rys. 7.19) stanowią wspólny odlew lub są łączone za pomocą śrub. W silniku górnozaworowym są mocowane do głowicy, a w silniku dolnozaworowym do kadłuba silnika. Szczelność połączenia zapewnia uszczelka metalowo-azbestowa i prawidłowe dokręcenie śrub mocujących. Układ wydechowy powinien być tak zbudowany, aby uchodzące z silnika spaliny nie wywoływały zbytniego hałasu. W silniku pozba- wionym układu wydechowego, a szczególnie tłumika, uchodzące spali­ny wywołują silny huk. Aby nie dopuścić do zbytniego nasilenia hała­su na drogach, a szczególnie w miastach, przepisy określają maksy­malne natężenie dźwięków towarzyszących uchodzeniu spalin. Układ wydechowy składa się z następujących części: kolektora (rys. 7.19), rury łączącej, tłumika i rury wydechowej (rys. 7.20). W sil­nikach rzędowych z reguły jeden kolektor odprowadza spaliny ze wszystkich cylindrów. W silnikach widlastych stosuje się zwykle dwa osobne układy wydechowe, po jednym na każdy rząd cylindrów. Tłumik wydechu umieszczony jest zwykle w środkowej lub końco­wej części przewodu wydechowego. Niektóre samochody są zaopatrzo­ne w dwa lub więcej tłumików (rys. 7.20). Tylko samochody wyścigo­we nie mają tłumików wydechu. Obudowa tłumika jest wykonana z blachy, a wewnątrz znajdują się rury z otworami, których zadanie polega na rozpraszaniu energii dźwięków poprzez odbijanie fal dźwię­kowych. Oprócz tego spaliny przedostając się przez liczne otwory tra­cą intensywność pulsacji. Z tłumika końcówka rury wydechowej odprowadza spaliny do atmosfery. Wylot umieszcza się w miejscu tak dobranym, aby spaliny nie były kierowane do wnętrza nadwozia w czasie postoju lub jazdy samochodu. W niektórych bowiem miejscach samochodu podczas jazdy wytwarza się zawirowanie powietrza, które mogłoby kierować spali­ny do wnętrza nadwozia.