Przebieg prac związanych z projektowaniem przyrządu jest zwykle na­stępujący. Na podstawie rysunku zestawionego zespołu wybiera się po­wierzchnie, które mogą być wykorzystane do ustalenia i mocowania przy­rządu montażowego lub jego elementów w celu wykonania danej operacji, a następnie oblicza się w przybliżeniu siły, jakie by występowały w przy­rządzie podczas jego pracy. Z kolei rysuje się (zwykle odręcznie) szkic ideowy, który wyraża kil­koma liniami zasadniczą konstrukcyjną myśl przyrządu. Szkic ten powi­nien być narysowany w ten sposób, żeby wyrażona myśl konstrukcyjna była zrozumiała nie tylko dla autora, lecz i dla osoby, która na podstawie tego szkicu będzie konstruować przyrząd, gdyż często szkic ideowy i kon­strukcję przyrządu opracowują różne osoby. Na rys. 453a przedstawiono szkic ideowy przyrządu śrubowego do wci­skania i wyciągania tulei cylindrowej z kadłuba. Przyrząd ten mocowany jest na dwóch śrubach dwustronnych kadłuba przewidzianych do moco­wania głowicy silnika. Śruba napędowa przyrządu zaopatrzona jest u góry i na dole w części oporo­we, które przenoszą siły osiowe na tarczę. Tarcza może być umieszczona u góry (podczas zaciskania tulei) lub u dołu (podczas wyciągania tulei — po­łożenie to zaznaczone jest na rysunku linią przerywaną). Konstrukcję przyrządu wykonanego na podstawie opisanego szkicu, pokazano na rys. 543b. Na szkicu ideowym za­znacza się tylko konieczne dane dla konstruktora przyrządu. Na rys. 454 wi­dzimy dwa szkice ideowe rozpowszechnionych przy­rządów montażowych z zaznaczeniem potrzebnych danych. Umieszczanie jednak na szkicu ideowym zbędnych szczegółów komplikuje ten szkic. Na podstawie opracowanego szkicu ideowego rysuje się szkic konstruk­cyjny przyrządu. Szkic konstrukcyjny wykonuje się w miarę możliwości w naturalnej wielkości. Zespół lub podzespół, dla którego projektuje się przyrząd, musi być nary­sowany w położeniu odpo­wiadającym danej opera­cji montażowej z zacho­waniem wszystkich wy­miarów geometrycznych. Wykonując szkic kon­strukcyjny należy prze­strzegać, żeby projekto­wany przyrząd posiadał poprzednio omawiane ce­chy. Ten etap konstruowa­nia nazywa się szkicowym dlatego, że szereg wymiarów elementów przy­rządu i ich kształty dobiera się z grubsza. Po przeprowadzeniu obliczeń wytrzymałościowych zasadniczych elemen­tów w celu określenia ich wymiarów konstruuje się przyrząd ostatecznie i następnie przeprowadza się obliczenie opłacalności przyrządu, w podob­ny sposób jak dla przyrządów obróbkowych. W przypadku dobrych wy­ników tych obliczeń kreśli się rysunki wykonawcze poszczególnych ele­mentów przyrządów.