Reklama
zabudowa busów
A A A

Poznajmy swój samochód

Samochody osobowe FSO Warszawa mają pięciomiejscowe, samo-nośne nadwozia typu kareta czterodrzwiowa. Nadwozia modeli 201 i 202 są identyczne, a występujące między nimi różnice dotyczą ze­społów napędowych. Nadwozie modelu 223 jest unowocześnieniem nadwozia modelu 202 i w stosunku do niego ma zmienione następujące elementy: wlot powietrza, nawietrznik czołowy z nagrzewnicą, szybę przednią (panoramiczną), obniżony dach nadwozia, szybę tylną (panoramiczną), pokrywę bagażnika, tylne błotniki, tablicę rozdzielczą (z nakładką), obudowę kolumny kierownicy, zderzaki przednie i tylne, zamek bagażnika. Nadwozie modelu 224 jest identyczne jak 223, a nadwozia 201P, 202P i 224P są pochodnymi nadwozi samochodów osobowych, przysto­sowanymi do przewozu towarów. Wymienione modele mają jedna­kowe skrzynie ładunkowe, a istniejące między nimi różnice dotyczą wyłącznie przedniej części, która jest wspólna z samochodami osobo­wymi. Stąd oznaczenie cyfrowe modeli, a litera P oznacza skrót nazwy pick-up. W oparciu o model podstawowy 223 od 1965 r. wykonywane są w FSO modele pochodne podane w tablicy 1—3. Nadwozia wszystkich modeli składają się ze szkieletu i oblacho-wania. Szkielet nadwozia stanowi nierozbieralną całość, do której elementy oblachowania nadwozia mocowane są za pomocą śrub lub wkrętów. W nadwoziu modelu 223 tylne błotniki są zespawane i stanowią całość ze szkieletem nadwozia. Natomiast w modelu 202 części nieruchome oblachowania nadwozia, jak błotniki przednie i tylne (po obróbce pla­stycznej na prasach), zgrzewane są z elementami usztywniającymi w zespoły i montowane do szkieletu nadwozia za pomocą śrub. Oblachowanie nadwozia stanowią: oblachowanie przednie, drzwi przednie i tylne, pokrywa silnika i bagażnika. Elementy te muszą ściśle harmonizować z kształtem nadwozia. Ponadto mieszczą w so­bie takie elementy, jak zamki, podnośniki szyb, zawiasy i uszczelki. Mechanizmy te w celu prawidłowego działania wymagają stałych położeń i dlatego konstrukcja tych elementów musi być dostatecznie sztywna. Nadwozia samochodów pokryte są powłokami lakieru, chroniącymi je przed wpływami atmosferycznymi, a w celach estetycznych mają chromowane ozdoby. Do września 1965 r. stosowano lakiery nitro, a następnie zastosowano lakiery piecowe, które są znacznie odporniej­sze na działanie promieni słonecznych i czynników atmosferycznych. Podstawowymi elementami podwozia są mechanizmy napędowe, za­wieszenie przednie i tylne oraz mechanizmy prowadzenia. Wszystkie modele mają napęd na tylne koła. Mechanizmy napędowe, służące do przenoszenia napędu z wału kor­bowego silnika na koła jezdne (napędowe) samochodu, składają się z następujących kolejnych zespołów: sprzęgła, skrzynki biegów, wału napędowego, przekładni głównej z mechanizmem różnicowym, półosi przenoszących napęd na koła jezdne. Wytworzony zatem przez silnik moment obrotowy, przekazany przez mechanizmy napędowe na półosie, powoduje powstanie na obwodzie kół jezdnych (napędowych) siły napędowej. Fakt zastosowania dwóch typów silników w samochodach Warszawa wymagał wprowadzenia różnych rozwiązań konstrukcyjnych w ukła­dzie napędowym, sprowadzających się do niewielkich różnic kon­strukcyjnych w częściach, podzespołach i zespołach. Przy silniku S 21, stosowanym do modeli 223 i pochodnych (z wy­jątkiem modelu 223P), przełożenie przekładni głównej wynosi 4,555, a w modelu 224 i pochodnych z silnikiem M-20 przełożenie przekładni głównej wynosi 5,125, co ma wpływ na zastosowanie różnych przeło­żeń napędu linki szybkościomierza. Ponadto różnice w zależności od typu silnika dotyczą zastosowania różnych chłodnic, przewodów chłodnicy i ogrzewania, rury wlotowej tłumika, cięgła ssania, zaworu nagrzewnicy i dźwigni pedału przyspieszenia i sprężyn dociskowych sprzęgła. Mimo różnicy w typach silników istnieje możliwość zabudo­wania silnika S 21 zamiast M-20 lub odwrotnie bez konieczności wy­konywania jakichkolwiek zmian w nadwoziu. Zagadnienie wymien-ności silników oraz związanych z tym zmian części i podzespołów jest omówione w dalszej części książki z podaniem pełnych nazw części i aktualnych numerów katalogowych, w oparciu o aktualne katalogi części zamiennych ze wszelkimi zmianami wprowadzonymi do chwili oddania książki do druku.