Silniki o zapłonie samoczynnym odznaczają się pewnymi odrębno­ściami zarówno pod względem konstrukcji, jak i właściwości tech­niczno-eksploatacyjnych. Różnice te w porównaniu z silnikami o za­płonie elektrycznym można ująć w następujących punktach: cięższa i bardziej masywna budowa; niższy pojemnościowy wskaźnik mocy; mniej niebezpieczne dla otoczenia spaliny; tańsze paliwo, niezbyt lotne, bardziej bezpieczne; wyższa sprawność ogólna; ' mniej elastyczny bieg silnika; mniejsze zmiany momentu obrotowego w zakresie obrotów uży­tecznych; większy moment obrotowy przy umiarkowanej mocy użytecznej; większa trwałość oraz odporność na zużycie; — większy koszt nabycia; mniejsze zużycie paliwa; mniejsze nakłady na obsługę i naprawy, lecz większe wymagania co do specjalizacji pracowników i wyposażenia specjalnego; większa pewność ruchu, lecz większa wrażliwość na drobne nawet zaniedbania w obsłudze i regulacji osprzętu. Wymienione właściwości silników o zapłonie samoczynnym decy­dują o ich zastosowaniu głównie w samochodach ciężarowych, ciągni­kach i autobusach.