Kadłuby silników samochodowych i ciągnikowych, które najczęściej produkowane są w wielkich seriach lub masowo, odlewa się w mokrych formach piaskowych, wykonywanych maszynowo przy użyciu metalowych modeli. Odlewanie takich kadłubów omówione zostało dokładnie w roz­dziale II (patrz rysunki 30738). Odchyłki grubości ścianek odlewu, zwła­szcza ścianek cylindrów, płaszcza wodnego oraz kanałów ssących i wyde­chowych, nie powinny przekraczać 1,542 mm. Odlew kadłuba powinien być dokładnie oczyszczony z wlewów, wychodów i zalewek, piasku for­mierskiego, rdzeni i drutów rdzeniowych. Niedopuszczalne są przypalenia piasku na powierzchniach podlegających obróbce mechanicznej, w kana­łach ssących i wydechowych, w skrzyni korbowej oraz w komorze zawo­rowej. Kadłuby nie powinny mieć obłamań, pęknięć, pęcherzy, rakowatości i innych wad odlewniczych. Kadłuby ze stopów lekkich odlewane są w formach rdzeniowych lub w formach kokilowych. Żeliwne kadłuby dużych silników przemysłowych i okrętowych, produkowanych zwykle jednostkowo lub w małych seriach, odlewa się w formach piaskowych, wykonywanych ręcznie przy użyciu drewnianych modeli (patrz rys. 20f23). Należy tu wspomnieć o istotnym zagadnieniu, z którym się często spo­tykamy przy odlewaniu kadłubów, tj. o zalewaniu rurek stanowiących kolektor olejowy. Zastosowanie takich rurek pozwala na uniknięcie trud­nej operacji głębokiego wiercenia, jednak jest często źródłem wielu kło­potów przy odlewaniu, do których zaliczamy przede wszystkim trudności ustawienia rurki w formie oraz czyszczenia otworu rurki w gotowym od­lewie (w celu uniknięcia topienia się rurki przed umieszczeniem w formie należy napełnić ją piaskiem, który podczas odlewania przypieka się do wewnętrznych ścianek rurki). Obróbka cieplna kadłubów żeliwnych polega na wyżarzaniu odpręża­jącym, które ma na celu usunięcie naprężeń odlewniczych. Odlewy prze­znaczone do wyżarzania ładuje się do zimnego (lub nagrzanego do tempe­ratury nie wyższej niż 250°C) pieca płomieniowego lub elektrycznego, na­grzewa się je powoli do 480f600°C (zależnie od składu żeliwa) z szybko­ścią 50°C na godzinę i następnie wygrzewa w tej temperaturze w ciągu jednej godziny. Z kolei studzi się piec powoli do 400°C i w tej temperatu­rze wytrzymuje się kadłuby w ciągu 4r5 godzin. Następnie chłodzi się je do temperatury otoczenia z szybkością 50°C na godzinę. Po obróbce cieplnej kadłub poddaje się trawieniu w gorącym (60f70°C) roztworze kwasu siarkowego i kwasu solnego (po 5°/o każdego) w celu zmiękczenia pozostałego na nim piasku. Następnie kadłub przemywa się w gorącym roztworze sody kaustycznej; czynność ta ma na celu zneutra­lizowanie kwasu i ostateczne wymycie. Po przemyciu wodą i osuszeniu kadłuba sprężonym powietrzem po­wierzchnie nie przeznaczone do obróbki mechanicznej podlegają malowa­niu farbą olejoodporną (lakier nitrocelulozowy lub lakiery piecowe); dzięki temu drobne pozostałości piasku, żużla i zendry doklejane są do odlewu.