Przyczepy mogą być ciągnięte przez ciężarowe, osobowe lub autobusy wyposażone w niezbędne do tego celu urządzenia, bądź za po- mocą specjalnych pojazdów samocho- dowych przeznaczonych wyłącznie do ciągnięcia przyczep i naczep. Pojazda- mi takimi są ciągniki drogowe — bala­stowe i siodłowe. Ciągniki balastowe służą wyłącznie do ciągnięcia przyczep, natomiast ciągniki siodłowe — do ciągnięcia naczep. Jedne i drugie bu­dowane są na podwoziach samochodów ciężarowych o skróconych ramach i wyposażone w normalne kabiny kierowcy. Zamiast skrzyni prze­znaczonej do przewozu ładunków ciągniki balastowe mają pojemniki lub skrzynie, w których umieszcza się obsiążenie (tzw. balast), dociążające tylną — napędzaną oś. Umożliwia to uzyskanie wystarczającej przyczepności dla cią­gnięcia obciążonych przyczep. Ciągników siodłowych nie potrzeba dociążać, ponieważ są one dociążane przez naczepę. Ciągniki te wyposaża się w mecha­nizmy siodłowe, służące do sprzęgania z naczepą. Na rys. 26.1 przedstawiono lekki ciągnik siodłowy Star C-28/29, przeznaczony do współpracy z naczepą o nośności 8 ton, oraz ciągnik balastowy Tatra 141, przeznaczony do ciągnię­cia przyczep o łącznej maksymalnej masie 100 ton.