Pochwa mostu napędowego stanowi obudowę zawartych w niej mecha- nizmów, zapewnia im należyte wa­runki pracy oraz przenosi obciążenia wynikające z ciężaru samochodu, powstające przy przekazywaniu napędu na koła, występujące podczas hamo­wania, a także wskutek działania sił bocznych. Konstrukcja pochwy musi odznaczać się dostateczną wytrzymałością oraz sztywnością zapewniającą poprawne warunki pracy umieszczonych w mej mechanizmów, a zwłaszcza kół zębatych przekładni głównej. Pochwy mostów napędowych mogą być jednolite lub dzielone. Pochwy jednolite wykonywane są najczęściej przez wytłaczanie z rur. Spoty­ka się także pochwy spawane, nitowane i odlewane. Te ostatnie stosuje się w ciężkich samochodach ciężarowych. O sposobie wykonania pochwy decy­dują zwykle możliwości technologiczne wytwórni. Na rys. 14.21 przedsta­wiono przykładowo kolejne fazy wykonania jednolitej pochwy tylnego mostu metodą tłoczenia z blachy. Na rys. 14.22 przedstawiono jednolite pochwy mostów napędowych — spawaną i odlewaną. Pochwy dzielone złożone są z dwóch lub więcej członów połączo­nych śrubami. Są one cięższe od pochew jednoczłonowych, ale łatwiejsze do wykonania, a więc tańsze. Na rys. 14.23 przedstawiono dzieloną dwuczłono­wą pochwę tylnego mostu samochodu Lublin. W pochwach trzyczłono- wych część środkową — obudowę przekładni głównej — najczęściej wyko­nuje się jako odlew, do którego śrubami przymocowuje się osłony półosi. Siły i momenty działające na pochwę przekazywane są na ramę (lub samonośne nadwozie) przez elementy zawieszenia pojazdu. Najczęściej most napędowy połączony jest z ramą półeliptycznymi resorami, przejmują­cymi reakcje sił i momentów działających na koła. W innych rozwiązaniach reakcje sił pionowych przenoszone są przez elementy sprężyste zawiesze­nia, a pozostałe reakcje — sił poziomych oraz momentów — przenoszone są przez pochwę wału napędowego (rys. 14.24). Konstrukcja taka jest jednak cięższa i bardziej skomplikowana. W niektórych pojazdach reakcje sił poziomych i momentów przenoszone są z mostu na ramę przez tzw. drążki reakcyjne. Rozwią­zania takie stosuje się zwłaszcza w samochodach trzyosiowych, przy za­wieszeniach tylnego i środkowego mostu napędowego. W obliczeniach wytrzymałościowych pochwę traktuje się jako belkę podpartą na dwóch podporach leżących w płaszczyźnie kół, obciążoną siłami i momentami wynikającymi z działania obciążeń statycznych, maksy- malnej siły napędowej, maksymalnej siły hamującej oraz maksymalnej siły bocznej. Podobnie jak przy obliczaniu półosi — poszczególne przypadki ob­ciążenia oblicza się osobno. Po określeniu wartości działających reakcji wy­konuje się wykresy momentów zginających w dwóch płaszczyznach oraz mo­mentu skręcającego, oblicza się obciążenia zastępcze i sprawdza wartości naprężeń w niebezpiecznych przekrojach.