Po okresie docierania przeprowadza się obsługi okresowe: OT-1 po przebiegu 6000 ±200 km, OT-2 po przebiegu 9000 ±200 km. Następnie przez cały czas eksploatacji cyklicznie: OT-1 co 3000 +200 km. OT-2 co 9000 ±2000 km. Cykliczność obsług pokazano na rysunku 2.1. Przed wprowadzeniem zmiany obowiązywała również obsługa tech­niczna OT-3 poczynając od 12 000 km przebiegu, która powtarzała się co 12 000 km, a więc po przebiegach: 24 000, 36 000, 48 000 km itd. Samochody Warszawa zakupione przed II półroczem 1967 r. po­winny być obsługiwane wg nowych zasad obsługi technicznej ze względu na podane argumenty. Oprócz tego stacje obsługi mają opra­cowane procesy technologiczne pod kątem obowiązujących obecnie zakresów OT. Dla tych użytkowników, którzy nie mają nowych In­strukcji obsługi, podano je w tablilcy 2—1. Prawidłowo przeprowadzana obsługa techniczna i stała konserwa­cja samochodu daje gwarancję uzyskania właściwych przebiegów i zmniejsza do minimum groźbę awarii. Wykonanie obsługi technicznej po okresie docierania można zlecić każdej stacji wykonującej obsługi samochodów. Mogą to być stacje TOS, spółdzielczości, PZMot, warsztaty prywatne, a niektóre proste czynności może wykonać sam użytkownik. Czynności obsługowe można wykonać we własnym zakresie pod warunkiem, że zna się budowę samochodu, ma dostęp do stanowiska kanałowego lub pomo­stu najazdowego oraz odpowiedni zestaw narzędzi uniwersalnych i przyrządów. Niezależnie od obsług technicznych w czasie eksploatacji samocho­du należy również wykonywać naprawy bieżące, ponieważ części, podzespoły i zespoły ulegają eksploatacyjnemu zużyciu. Większość napraw jest możliwa do wykonania jedynie w warun­kach stacji obsługi, tym niemniej niektóre naprawy bieżące można wykonać we własnym zakresie. Dlatego też w dalszych podrozdzia­łach omówiono obsługi i naprawy możliwe do wykonania we wła­snym zakresie.