Powierzchnie walcowe są najbardziej rozpowszechnionym rodzajem ob­rabianych powierzchni przedmiotów i dlatego operacje tokarskie obejmują bardzo istotną część obróbki skrawaniem. Na przykład obrabiarki grupy tokarek stanowią 204-30% całkowitej liczby obrabiarek oddziałów me­chanicznych przemysłu samochodowego i ciągnikowego. Operacje tokarskie mają na celu albo przygotowanie powierzchni do dalszej obróbki, jak np. do szlifowania, albo też ostateczną obróbkę do wymaganej dokładności (toczenie gładkościowe). W pierwszym przypadku po zakończeniu operacji tokarskich dokładność wymiarów odpowiada klasie 5 lub 4 przy gładkości powierzchni 34-5 klasy. W celu otrzymania dokładności w klasie 5 i gładkości powierzchni w kla­sie 3 lub 4 wystarczy zwykle toczenie jednokrotne, natomiast do uzyskania większej dokładności lub gładkości potrzebne jest toczenie dwukrotne: zgrubne i wygładzające. Przy toczeniu zgrubnym zdejmowana jest więk­sza część naddatku na obróbkę z dokładnością w klasie 7 lub 5 przy gład­kości powierzchni 14-3 klasy. Toczenie gładkościowe (z nieznacznym posuwem lub szerokim nożem z dużym posuwem) w normalnych warunkach produkcyjnych zapewnia dokładność 3 klasy i gładkość powierzchni 4±6 klasy. Niekiedy przy to­czeniu krótkich powierzchni walcowych można w sposób ekonomiczny uzyskać większą dokładność — do 2 klasy. Podobne wyniki można osiąg­nąć przy obróbce przedmiotów ze stopów lekkich i przy toczeniu szybko­ściowym. Osiąganie dużych dokładności i gładkości powierzchni możliwe jest zwy­kle w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. W produkcji wielkoseryjnej i masowej, jak np. przy wytwarzaniu silników samochodowych i ciągni­kowych, w celu uzyskania gładkości powierzchni powyżej klasy 5 po to­czeniu wygładzającym stosuje się szlifowanie, a dla stopów lekkich — bardzo dokładne toczenie, czyli tzw. diamentowanie (o którym będzie mo­wa dalej). Do obróbki elementów silnikowych stosowane są następujące rodzaje i odmiany tokarek. 1. Przy produkcji jednostkowej i małoseryjnej — tokarki ogólnego prze- znaczenia: kłowe, pociągowe i produkcyjne oraz tarczowe, karuzelowe i rewolwerowe. 2. Przy produkcji wielkoseryjnej i masowej: a) tokarki wysokowydajne: operacyjne, wielonożowe, półautomaty jednowrzecionowe kłowe i uchwytowe, półautomaty wielowrzecionowe pionowe oraz automaty, 1)tokarki specjalizowane, tokarki specjalne, tokarki rewolwerowe. Obróbka na tokarkach ogólnego przeznaczenia nie zostanie omówiona,, ponieważ jest ona na ogół dostatecznie znana. W tym miejscu rozpatrzy­my pokrótce obróbkę na najbardziej charakterystycznych dla przemysłu silnikowego odmianach tokarek wysokowydajnych, natomiast z obróbką na tokarkach specjalizowanych i specjalnych zapoznamy się dalej przy omawianiu technologii poszczególnych elementów silnika.