Kucie w matrycach umożliwa szybkie wykonanie skomplikowanych części silnikowych przez robotników niewykwalifikowanych. Odkuwki matrycowe w porównaniu z odkuwkami swobodnymi oprócz znacznie większej dokładności wymiarowej odznaczają się mniejszą pracochłonno­ścią obróbki mechanicznej, lepszym wykorzystaniem materiału, a więc i mniejszym jego zużyciem, gładszą powierzchnią oraz lepszą strukturą materiału, tzn. bardziej prawidłowym układem włókien i lepszą jedno­rodnością. Wykonanie odkuwek matrycowych jest związane jednak ze stosunkowo dużym nakładem kosztów na wykonanie drogich narzędzi — matryc — i zakup drogich maszyn — młotów, pras, kuźniarek itp. Koszty te stanowią znaczne obciążenie przy małych seriach, natomiast przy dużej produkcji wydatek ten w stosunku do jednej sztuki jest znikomy. Z tych względów kucie w matrycach stanowi zasadniczy sposób wykonywania odkuwek przy produkcji masowej i wielkoseryjnej. Jednak wspomniane zalety, a szcze­gólnie możliwość znacznego uproszczenia obróbki skrawaniem powoduje, że kucie w matrycach stosuje się w szeregu przypadków i przy produkcji średniej. O wyborze sposobu kucia nie zawsze decydują koszty produkcji, a czyn­nikiem decydującym może być jakość odkuwki. Jako przykład może posłu­żyć przemysł lotniczy, który charakteryzuje się między innymi stosowa­niem kucia w matrycach przy wytwarzaniu półfabrykatów na różne części silników lotniczych niezależnie od wielkości produkcji, a nawet przy se­riach próbnych. Ogólnie biorąc kucie w matrycach jest stosowane przy produkowaniu małych i średnich odkuwek o ciężarze nie przekraczającym kilkuset kilogramów. Na niedokładność odkuwek matrycowych mają wpływ zasadniczo na­stępujące przyczyny: 1)trudność dokładnego określenia wielkości skurczu, wynikająca z nie­stałości temperatury kucia; 2)przesunięcie połówek matryc wskutek niedokładności ich ustawienia i wad urządzeń; 3)niedokładność samej matrycy, spowodowana niedokładnością jej wy­konania, rozszerzeniem wskutek podgrzania oraz zużyciem; największe znaczenie ma czynnik ostatni; 4) niedostateczne spaczenie na wysokość, spowodowane niestałością tem­peratury przy końcu kucia w matrycach oraz istnienie niepotrzebnego metalu w płaszczyźnie podziału („rąbek"). Pierwsze trzy czynniki wpływają na wymiary długości i szerokości (a więc w płaszczyźnie podziału matrycy), podczas gdy niedostateczne spęczanie powoduje niedokładność grubości (a więc w kierunku prostopad­łym do płaszczyzny podziału matrycy). W tabl. 18 podano dopuszczalne odchyłki wszystkich wymiarów odku-wek matrycowanych, wykonywanych pod młotami według PN/H-94301. Norma ta ustala dwie klasy dokładności: zwykłą i dokładną. Tolerancje wszystkich wymiarów odkuwek uzależnione zostały od wymiarów wyso­kości, szerokości i długości. Odkuwki o kształcie złożonym, mające wąskie żebra, znaczne wgłębie­nia, nagłe zmiany przekroju i tym podobne, mogą być wykonane z odchył­kami większymi niż podano w tabl. 18 na podstawie porozumienia do­stawcy z zamawiającym.