Zamki pierścieni wytwarzanych z półfabrykatów o kształcie kołowym z zastosowaniem obróbki cieplnej dla nadania własności sprężystych, prze­cina się frezami. Zamek skośny przecina się w każdym pierścieniu oddziel­nie (łub w parze pierścieni) cienkimi frezami tarczowymi na frezarkach poziomych w specjalnych przyrządach. Przy obróbce pierścieni mających kształt kołowy nie zachodzi potrze­ba odpowiedniego ich ustawienia kątowego przed przecięciem zamka. Szerokość przecięcia zamka wynosi 0,81,5 mm, średnica freza 80100 mm. Obróbkę wykonuje się na małych frezarkach poziomych. Zamek prosty można przeciąć od razu w kilku pierścieniach również na frezarkach poziomych. Przy wytwarzaniu pierścieni z półfabrykatów owalnych odlanych in­dywidualnie wykrawa się w nich odcinki o długości zbliżonej do wielkości luzu zamka w stanie swobodnym (1015 mm). W tym przypadku zamek można wykroić przez jednoczesne przecinanie: 1) dwoma frezami umieszczonymi na jednym wrzecionie; 2) dwoma frezami, których osie obrotu są pochylone względem siebie pod kątem 57° w zależności od średnicy pierścienia w taki sposób, że zewnętrzne boczne płaszczyzny frezów są skierowane w kierunku promienia pierścienia (ten sposób jest stosowany przy obróbce pierścieni o większych wymiarach). Po obróbce przy zastosowaniu pierwszego sposobu czoła pierścienia w zamku schodzą się po zaciśnięciu pod kątem (rys. 237a). Po przecięciu zamka wg drugiego sposobu czoła zamka pierścienia ściśniętego są równo­ległe i luz w zamku jest stały na całej grubości pierścienia (rys. 237b). Przecinanie zamka wg drugiego sposobu wymaga specjalnej frezarki. Metoda ta jest stosowana przy wykonywaniu cienkich pierścieni o więk­szych wymiarach. Zespół dwóch wrzecienników na frezarce poziomej do­stosowany do przecinania zamka przedstawiono na rys. 238. Przyrząd do tej operacji przedstawiony jest na rys. 239. Przy wykrawaniu skośnego zamka w pierścieniu owalnym stosuje się przyrządy podobne do opisanych poprzednio, służących do wycinania zam­ków w pierścieniach okrągłych, tj. do wykonywania tej operacji na pier­ścieniach pojedynczych. Jednakże w tym przypadku trzeba pierścień usta­wiać odpowiednio pod kątem tak, żeby zamek został wycięty na osi owalu. Dlatego często zamki wycina się nie zdejmując ich z trzpienia, na którym toczono pierścienie wg kopiału. Wycięcie zamków prostych w pierścieniach owalnych jest najbardziej wydajne przy ustawieniu większej ilości pierścieni w przyrządzie (rys. 240 i 241). Jeżeli pierścienie nie były to­czone wg kopiału, to najpierw umieszcza się je na listwie 1 (rys. 239), tak żeby odpowiednie rysy na półfabrykatach tworzyły jedną linię wyrównując je przez zetknięcie z drugą nastawną li­stwą 4. Zetknięcie zostaje zapew­nione przez przesunięcie pierwszej listwy 1 z płaszczyzn symetrii przyrządu o pewien kąt. Następnie pierścienie zaciska się od strony czół między kołnierzami 2 i 3, któ­rych jeden jest nieruchomy, a dru­gi jest przesuwany przez obrót śruby 5 korbą 6. Rowki A i C służą do odpowiedniego wprowadzenia frezów. Przy ustawianiu maszyny łatwiej jest sprawdzać położenie frezów za pomocą szczelinomierza wsuniętego w rowek B kołnierza. Po nadaniu zewnętrznym po­wierzchniom pierścienia prawidło­wego kształtu geometrycznego wykańcza się zamek ostatecznie. Obróbka ta polega na przefrezowaniu zamka w pierścieniu zaciśniętym (z zebraniem naddatku 0,0,6 mm z każdej strony). Wykonuje się ją na frezarkach poziomych (często na obrabiarkach specjalizowanych) cienkim frezem. Szerokość freza jest nieco większa od przewidzianego luzu na zamku po założeniu pierścienia do cylindra. Frezowanie wykonuje się ustawiając pierścień w przyrządach (rys. 242) podobnych do stosowanych przy pierw­szym przecinaniu zamka w pierścieniach kształtowanych przez obróbkę cieplną. Jeden z wydajnych sposobów wykańczania zamków pierścieni tłoko­wych na specjalizowanej frezarce poziomej przedstawiono na rys. 243a i 243b. Stos pierścieni tłokowych A zakłada się w wykroi nieruchomego cylindra 2, połączonego z łożem obrabiarki. Przy przesuwie stołu 4 zde­rzak 3, umieszczony na tym stole, wpycha obrabiane pierścienie do cylin­dra 2. Pierścienie jeden za drugim przesuwają się nad wykańczającym zamek frezem 5, który wprowadzony jest do cylindra 2 przez wykrój B. Są one prowadzone przez klin 6, wchodzący w przecięcia zamków (rys. 243b). Obrabiane pierścienie wypychane są jeden za drugim po drugiej stronie cylindra 2 i ześlizgują się po pręcie 1 do skrzynki. Po obrobieniu pierścieni stół odsuwa się z powrotem i zakłada w wykrój cylindra 2 nową partię pierścieni.