W obróbce skrawaniem rozróżnia się następujące pojęcia: obróbka zgrubna, obróbka dokładna i obróbka wykańczająca. W pierwszym przypadku obróbka ma na celu zdzieranie zasadniczej warstwy ogólnego naddatku. Celem obróbki dokładnej jest nadanie obra­bianej powierzchni ustalonych wymiarów i prawidłowego kształtu, za­pewnienie jej właściwego położenia względem innych powierzchni i na­danie obrabianej powierzchni wymaganej gładkości. Przez obróbkę dokładną bez następnego wykańczania osiąga się właś­ciwe wyniki, jeśli obrobionej powierzchni nie stawia się szczególnie wy­sokich wymagań pod względem dokładności i jakości powierzchni (po­wierzchnie obrabiane do 3—4 klasy dokładności i 5—6 klasy gładkości). W przypadku gdy powierzchni stawia się zwiększone wymagania pod względem dokładności i gładkości (dokładność 1 i 2 klasy oraz gładkość powyżej klasy 6) po obróbce dokładnej stosuje się wykańczanie po­wierzchni. Tak więc obróbką końcową może być obróbka dokładna lub wykań­czająca (tabl. 2). Zwykle ograniczamy się do obróbki zgrubnej tych powierzchni, które nie stykają się z innymi częściami i których dokładność nie musi być wysoka (nie przekracza 5 klasy). Termin obróbka półdokładna dotyczy przypadku, gdy proces (opera­cja lub zabieg) jest pośredni między obróbką zgrubną i wygładzającą. Niekiedy obróbkę wykańczającą wykonuje się tylko w tym celu, żeby poprawić jakość powierzchni w szczególności jej gładkość, nie zwięk­szając dokładności obróbki poprzedniej.