Kontrola wałów rozrządu polega na: 1)oględzinach zewnętrznych w celu wykrycia ewentualnych wad po­wierzchniowych i sprawdzenia gładkości powierzchni; sprawdzeniu zasadniczych wymiarów oraz położenia kątowego i pra­widłowości zarysu krzywek; 3) sprawdzeniu bicia czopów łożyskowych. W wielu przypadkach do wykrywania wad powierzchniowych, oprócz oględzin zewnętrznych, stosuje się defektoskopy, najczęściej magnetyczne. Gładkość powierzchni otworu osiowego kontroluje się specjalnym przy­rządem peryskopowym w postaci rurki zakończonej malutką lampką elek­tryczną oświetlającą badaną powierzchnię i zaopatrzonej w układ soczewek i lusterek udostępniający obserwację wewnętrznej powierzchni otworu. Wymiary krzywek sprawdza się przy użyciu czujnikowych przyrządów kontrolnych ustawianych na wymiar za pomocą wzorca. Przykład takiego przyrządu pokazano na rys. 397. Dwie śruby regulacyjne, rozmieszczone pomiędzy czujnikami, opierają się o boczne powierzchnie krzywki w po­bliżu jego wierzchołka. Dwa czujniki boczne służą do sprawdzenia wy­miaru krzywki w miejscach przejścia zarysu od części cylindrycznej do łuku bocznego, natomiast trzeci — do sprawdzenia wymiaru krzywki na wierzchołku. Prawidłowość zarysu i położenie kątowe krzywek sprawdza się przez po­równanie z wzorcowym wałem rozrządu za pomocą specjalnego przyrządu. Zasada działania takiego urządzenia pokazana jest na rys. 398. W przyrzą­dzie tym badany wał 1 umieszcza się równolegle do wału wzorcowego 2 i następnie nadaje się im synchroniczny ruch obro­towy pokręcając odpo­wiednim kołem. Na od­chylanym jarzmie 3 znaj­duje się czujnik 4. W przy­padku zgodności zarysu krzywki badanej z krzyw­ką wzorcową odległość H przy synchronicznym obracaniu obu wałów nie ulega zmianie. Jeżeli natomiast zarysy te różnią się między sobą lub też różne jest ich położenie kątowe, wymiar H ulega zmianie, co uwidaczniają odchylenia strzałki czujnika. Bicie powierzchni czopów łożyskowych sprawdza się za pomocą czuj­nika ustawiając wał rozrządu na pryzmach lub rolkach albo też w kłach.