Kontrola ostateczna korbowodów polega na: 1) oględzinach zewnętrznych, mających na celu wykrycie ewentualnych wad powierzchniowych, określenie gładkości powierzchni i sprawdzenie istnienia cech kontroli międzyoperacyjnych; 1)kontroli wymiarów, przy czym szczególnie dokładnie sprawdza się: średnice otworów w łbie i w stopie, rozstawienie tych otworów oraz sze­rokość stopy; ze sprawdzeniem otworu w łbie połączona jest zwykle se­lekcja korbowodów na kilka grup; 2)kontroli równoległości osi obu otworów (w łbie i w stopie) oraz pro­stopadłości osi otworu stopy do powierzchni czołowych. Kontrolę średnic otworów w łbie i w stopie przeprowadza się przy pro­dukcji jednostkowej i małoseryjnej przy użyciu czujników do pomiarów wewnętrznych, a przy produkcji wielkoseryjnej i masowej — za pomocą sprawdzianów pneumatycznych. Kontrolę rozstawienia tych otworów łą­czy się zwykle z kontrolą prawidłowości ich położenia. Szerokość stopy sprawdza się przy użyciu sprawdzianów granicznych lub czujnikowych. Zasadę sprawdzania prawidłowości wzajemnego położenia osi otworów w łbie i w stopie przedstawiono na rys. 335. W produkcji jednostkowej i małoseryjnej kontrolę tę przeprowadza się na płycie traserskiej za po­mocą pryzm oraz czujników ustawionych na odpowiednich podstawkach. Przy produkcji wielkoseryjnej i masowej do tego celu stosuje się przy­rządy czujnikowe lub elektryczne.