Dokumentacja w stacjach obsługi technicznej użytku we­wnętrznego. Na eksploatację samochodu składa się jego użytko­wanie (praca) oraz przygotowanie do pracy. W toku eksploatacji każdemu pojazdowi stale towarzyszy odpowiednia dokumentacja. Podczas pracy podstawowym dokumentem samochodu jest karta drogowa. W zajezdni — podczas przygotowywania samochodu — prowadzona jest dokumentacja obejmująca zarówno ewidencję czynności wykonywanych podczas obsługi technicznej, jak i zu­żytych materiałów. Jakkolwiek dotychczas nie wprowadzono jed­nolitej dokumentacji dla stacji obsługi, niezależnie od przyjętego systemu dokumentacja taka musi ułatwiać organizację pracy, określać odpowiedzialność za wykonanie poszczególnych prac, umożliwiać obliczenie zarobków pracowników oraz stanowić pod­stawę analizy pracy stacji. Najczęściej spotyka się trzy systemy dokumentacji. W pierwszym systemie podstawowymi dokumenta­mi są zlecenie kierowcy i karta pracy. Zlecenie kierowcy wysta­wiane jest po wykonaniu obsługi technicznej lub naprawy bieżą­cej przez pracownika uznającego sprawność pojazdu. Zlecenie to przekazywane jest do dyspozytora lub pracownika wystawiają­cego karty drogowe, który określa zadanie eksploatacyjne sa­mochodu. Następnie zlecenie zabiera ze sobą w drogę kierowca. Po powrocie do zajezdni kierowca stwierdza własnoręcznym pod­pisem wykonanie obsługi codziennej oraz wpisuje do zlecenia wszystkie zauważone niedomagania samochodu. Jeżeli samochód wymaga obsługi technicznej lub naprawy, kierowca przekazuje zlecenie wraz z pojazdem do stacji obsługi. Zlecenie kierowcy stanowi dla stacji obsługi zamówienie na wykonanie określonych robót oraz podstawę do wystawienia kar­ty pracy. Po wykonaniu wszystkich prac pracownik uznający sprawność pojazdu wystawia nowe zlecenie kierowcy, a stare wraz z kartą pracy przekazuje do biura stacji. Jeżeli pojazd po powrocie do zajezdni nie wymaga obsługi ani naprawy, kierowca zgłasza się do pracownika uznającego spraw­ność pojazdu, który wystawia nowe zlecenie kierowcy, a stare przekazuje do biura stacji. Kartę pracy wystawia pracownik stacji obsługi na podstawie zlecenia kierowcy. Do karty wpisuje się wszystkie prace wyko­nywane przy danym samochodzie, nazwiska pracowników wyko­nujących poszczególne prace oraz przepracowaną liczbę roboczo-godzin. Wypełnione karty pracy przekazywane są do biura stacji, gdzie sporządza się zestawienia, na podstawie których komórka obliczająca zarobki wykonuje listy płac. W biurze stacji obsługi dla każdego pojazdu założona jest osobna teczka, w której przechowywane są zlecenia kierowcy i karty pracy danego pojazdu. Tak zgromadzona dokumentacja obsługowo-naprawcza umożliwia odtworzenie przebiegu pracy pojazdu i jego napraw oraz odszukanie wykonawców tych napraw. W drugim systemie dokumentacji podstawowym do­kumentem jest zlecenie techniczne, stanowiące połączenie zlecenia kierowcy i karty pracy. Zlecenia techniczne, podobnie jak zlece­nia kierowcy, wystawia pracownik uznający sprawność pojazdu po przeprowadzonej obsłudze technicznej lub naprawie. Zlecenie techniczne pozostaje u kierowcy tak długo, dopóki samochód nie zostanie ponownie skierowany do stacji obsługi. Wówczas zlece­nie zostaje wykorzystane jako karta pracy i po wpisaniu do niego wymienionych poprzednio adnotacji skierowane do biura stacji. Kierowca otrzymuje sprawny samochód z nowym zleceniem tech­nicznym. Dopóki samochód nie wymaga obsługi technicznej ani naprawy, zlecenie techniczne z podpisem kierowcy poświadcza­jącym wykonanie obsługi codziennej stanowi podstawę do wysta­wienia karty drogowej. Oprócz kierowcy w zleceniu technicznym codziennie podpisuje się pracownik uznający sprawność pojazdu. W trzecim systemie dokumentacji podstawowym do­kumentem jest książka stanowiąca zbiór zleceń technicznych i do­wodów RW ) na pewien ustalony okres eksploatacji pojazdu. Jeżeli okresem tym jest miesiąc kalendarzowy, mówimy o mie­sięcznej książce pojazdu. Książka taka stanowi połączenie doku­mentacji pracy z dokumentacją materiałową. Do miesięcznej książki pojazdu wpisuje się na pierwszej stro­nie dane ewidencyjne pojazdu oraz nazwiska stałej obsady pojaz­du. W książce znajduje się tyle rubryk, ile jest dni w miesią­cu. Do rubryk tych wpisuje się pod odpowiednimi datami wyzna­czone obsługi techniczne. Ponadto w rubrykach tych kierowca ma obowiązek codziennie podpisywać wykonanie obsługi codzien­nej, a upoważniony pracownik poświadcza sprawność pojazdu. Na dalszych stronach książki znajdują się rubryki, do których wpisuje się wykonane w stacji obsługi techniczne oraz naprawy bieżące. Podobnie jak w kartach pracy wpisuje się tutaj datę, rodzaj wykonanych prac, nazwiska wykonawców, godziny prze­pracowane itp. Znajduje się tu również miejsce na podpis bry­gadzisty odpowiedzialnego za prawidłowe wykonanie obsługi lub naprawy. Na końcu książki umieszczone są dowody RW. Dowody RW wypisywane są w trzech egzemplarzach, z których dwa służą do pobrania materiałów lub części, trzeci natomiast pozostaje w książce. Miesięczna książka pojazdu jest wydawana kierowcy przez dys­pozytora pierwszego dnia miesiąca i następnie przez cały miesiąc nieustannie towarzyszy pojazdowi. Jeżeli pojazd jest sprawny, książkę ma ze sobą kierowca w drodze lub dyspozytor w zajezdni. Jeżeli pojazd jest niesprawny, książkę przekazuje się wraz z nim do stacji obsługi. Po upływie miesiąca, na który książka jest wy­stawiona, odsyła się ją do biura stacji, a kierowca otrzymuje no­wą książkę. W biurze miesięczne książki obsługi przechowywane są w indywidualnych teczkach pojazdów. Stanowią one podstawę do sporządzania wykazów dla komórki obliczającej zarobki pra­cowników.