Docieranie silników na gorąco
Podczas docierania na gorąco silnik pracuje na napędzie własnym. Początkowo pracuje on na biegu jałowym. Okres ten dla silników gaźnikowych powinien być możliwie krótki, ze względu na to, że benzyna zawarta w bogatej mieszance z łatwością osiada na stosunkowo chłodnych ściankach cylindra zmywając olej i wywołując zaburzenia w prawidłowości docierania.
W dalszym etapie docierania silnik po okresie biegu jałowego obciąża się za pomocą hamulca. Warunki docierania pod obciążeniem dla poszczególnych typów silników znacznie się różnią. Dla przykładu w tabl. 36 podano warunki docierania przyjęte w radzieckich wytwórniach ciągnikowych.
Silniki samochodowe, ze względu na mniejsze średnie obciążenie eksploatacyjne zwykle docierane są przy mniejszych obciążeniach i mniejszych liczbach obrotów w stosunku do wartości nominalnych. W nowoczesnych wytwórniach silników samochodowych całkowity czas na docieranie na zimno i na gorąco wynosi 30t60 minut.
Przy docieraniu na gorąco odnośnie temperatury wody chłodzącej i temperatury oleju obowiązują te same zasady co i przy docieraniu na zimno, z tym jednak zastrzeżeniem, że w okresie początkowym, temperatura wody powinna być nieco wyższa, tj. wynosić ok. 40 °C. To tłumaczy się w ten sposób, że zbyt niska temperatura wody chłodzącej może powodować skraplanie się paliwa na gładzi cylindrowej silnika gaźnikowego.
Niektóre wytwórnie samochodowe stosują od razu docieranie na gorąco i wyłącznie na biegu jałowym. Docieranie pod obciążeniem odbywa się w samochodzie w czasie jazdy.