Tulejki wiertarskie. Przy wierceniu otworów wiertłami i rozwiertakami zgrubnymi na wiertarkach oraz przy obróbce otworów na wyta­czarkach nożami wirującymi umieszczonymi na wytaczadłach lub głowi­cach nożowych, zwykle stosuje się prowadzące tulejki wiertarskie. Tulejki prowadzące narzędzia przy obróbce na wiertarkach stosuje się również w przyrządach wiertarskich. Tulejki te dzielą się na nastę­pujące rodzaje: 1) stałe, 2) wymienne i 3) dające się szybko wymieniać. Normy OST 4922, 4923, 4924 dotyczą pierwszego i trzeciego rodzaju tule­jek. Tulejki wiertarskie pierwszego rodzaju są wciskane w ścianki przy­rządu wiertarskiego (rys. 128a i b). Służą one jedynie do prowadzenia wiertła lub rozwiertaka zgrubnego o określonej średnicy. Aby uniknąć wybijania tulejek przy ich zmianie po zużyciu, stosuje się tulejki wy­mienne. Tulejek tych nie wciska się w przyrząd wiertarski, lecz zakłada z pasowaniem obrotowym w pośrednie, zaprasowane w przyrządzie, tu­lejki i ustala w tym położeniu śrubami (rys. 129a). Aby wyjąć taką tulejkę wymienną, trzeba wykręcić śrubę ustalającą. Niekiedy jeden i ten sam otwór trzeba obrabiać kolejno różnymi narzędziami (np. po wierceniu rozwiercać zgrubnie, wykańczająco itp.). Taką obróbkę otworów na wiertarkach zwykle wykonuje się przy jed­nym umocowaniu części w przyrządzie wiertarskim. Aby umożliwić wprowadzenie do obrabianego otworu narzędzi o różnej średnicy stosuje się łatwo wymienne tulejki prowadzące. Są one podobne do tulejek wymien­nych z tą różnicą, że dla ich usunięcia z przyrządu wiertarskiego nie trzeba odkręcać śruby ustalającej, lecz wystarcza obrócić tulejkę o mały kąt dookoła jej osi, żeby główka znalazła się nad wykrojem w kołnierzu tulejki (rys. 129b). Oprócz tulejek znormalizowanych stosuje się specjalne tulejki pro­wadzące (rys. 130a i b). Tulejki wiertarskie o małych średnicach wykonuje się ze stali wysokowęglowej (U10, U 12 ł) i hartuje do twardości HRC = 60 — 65. Duże tulejki wiertarskie wykonuje się ze stali do nawęglania i po nawęgleniu hartuje się do tej samej twardości. W przyrządach wytaczarskich również stosuje się tulejki wiertarskie. Jednakże w tych przypadkach oprócz nieruchomych (zwykle stałych) tulejek stosuje się często obrotowe tuleje prowadzące narzędzia (rys. 131). Stosowanie tulejek obrotowych ma na celu zmniejszenie zużycia obraca­jącego się wytaczadła, jak również niekiedy uniknięcie większych wymia­rów przyrządu, który przy użyciu tulei obrotowych, służących do tyl­nego prowadzenia wytaczadła, może być odpowiednio mniejszy. Wymiary tulei obrotowych muszą być zwiększone, gdyż dla dopro­wadzenia noży do miejsca obróbki należy je przepuścić przez rowki wy­konane w tulejach. W celu uniknięcia uszkodzeń noży przy ich przesu­waniu przez tuleje umieszcza się na wytaczadłach przed nożami odpowie­dnie wypusty.