Cynowanie
Jak już wspominaliśmy, powlekanie galwaniczne cienką warstwą cyny (rzadziej ołowiu lub kadmu) ma na celu skrócenie okresu docierania. Wymienione metale odznaczają się dobrymi własnościami ślizgowymi i są bardzo plastyczne. W wystających miejscach na powierzchni pierścienia występują naciski takiej wielkości, że powoduje to osiadanie lub plastyczna odkształcanie miękkiej powłoki galwanicznej. W wyniku tego znacznie skraca się okres czasu potrzebnego do uzyskania styku pierścienia z gładzią cylindrową na całej jego powierzchni roboczej.
Przed cynowaniem pierścienie tłokowe poddawane są elektrolitycznemu odtłuszczeniu, trawieniu i zimnemu przemyciu w bieżącej wodzie. Cynowanie przeprowadza się najczęściej w kwaśnym elektrolicie o składzie: siarczan cyny 45 g, kwas siarkowy 50 g, krezol lub fenol 10 g i stolarski klej 5 g na litr wody, w normalnej temperaturze otoczenia (nie niższej jednak od 15°C) prądem o gęstości 1 A/dcm2. Czas cynowania wynosi 6f12 minut. Grubość utworzonej w tym czasie warstewki cyny wynosi 0,00470,006 mm.
Cynowaniu poddaje się najczęściej całą powierzchnię pierścienia tłokowego. Cynowanie jedynie zewnętrznej powierzchni walcowej zmniejsza wprawdzie zużycie cyny, jednak ze względu na nieuniknione zacieki na powierzchni czołowej powoduje przy kwaśnym elektrolicie niebezpieczeństwo korozji nie pokrytych powierzchni.