Ustalanie kół zębatych przy szlifowaniu otworu piasty omówione było poprzednio. W przypadku przyjęcia za podstawę obróbkową po­wierzchni zębów do ustawiania kół stosowane są specjalne uchwyty, w których koła zębate zamocowuje się w przypadku walcowych kół o zę­bach prostych, za pomocą wałeczków, a w przypadku walcowych kół śru­bowych — za pomocą kulek. Wspomniane wałeczki lub kulki opierają się o boczną powierzchnię zębów w punktach ich przecinania się z kołem po­działowym. Na rys. 442 pokazany jest uchwyt stosowany przy szlifowaniu otworu piasty walcowego koła o zębach prostych. Obrabiane koło 1 chwyta się trzema szczękami 2 za pośrednictwem wałeczków 3 zamocowanych na pierścieniu 4; wałeczki te mogą się swobodnie ustawiać według zębów obrabianego koła. Szczęki połączone są z jarzmem 5 za pomocą płaskich sprężyn 6. Ruch jarzma w lewo związany jest z przesuwaniem się szczęk po stożkowej powierzchni wewnętrznej korpusu 7, co powoduje zaciskanie koła z jednoczesnym jego dociskaniem powierzchnią czołową do elemen­tów oporowych 8. Jarzmo połączone jest cięgnem 9 mechanizmu pneumatycznego za pośrednictwem tulei 10. Prawy koniec tej tulei prowadzony jest w tulei 11, co zapewnia równomierny ruch wszystkich szczęk. W celu ułatwienia centrowania opisanego uchwytu na korpusie przewi­dziana jest dokładnie obrobiona pierścieniowa powierzchnia P, na której za pomocą czujnika sprawdza się dokładność ustawienia uchwytu. W przy­padku stwierdzenia mimośrodowości, ustawienie uchwytu koryguje się po uprzednim zwolnieniu śrub mocujących 12. W produkcji jednostkowej i małoseryjnej zamiast specjalnych dokład­nych uchwytów ustala się położenie kół zębatych na szlifierce według po­wierzchni zębów za pomocą czujnika. Wymaganą prostopadłość powierzchni czołowych piasty względem osi jej otworu uzyskuje się w wyniku szlifowania tych powierzchni. Z tych samych względów szlifowanie jednej z powierzchni czołowych wykonuje się razem ze szlifowaniem otworu w tym samym zamocowaniu koła. W ten sposób wyrugowuje się błąd ustalenia, a bicie powierzchni czołowej piasty będzie uzależnione tylko od dokładności obrabiarki. Do tej operacji stosowane są dwuwrzecionowe szlifierki do otworów zaopatrzone w dwie ściernice: walcową i garnkową. Pierwsza z nich służy do obróbki otworu, druga — do obróbki powierzchni czołowej. Szlifowanie drugiej powierzchni czołowej piasty przeprowadza się zwy­kle na szlifierce do płaszczyzn z magnetycznym stołem. Do tej operacji koło zębate ustala się na poprzednio obrobionej powierzchni czołowej. Naddatki na szlifowanie otworu i powierzchni czołowych piasty wahają się w granicach 0,140,3 mm w zależności od odkształceń wywołanych obróbką cieplną i dokładności poprzedniej obróbki.