Przewietrzanie komory korbowej
Wskutek nieszczelności między gładzią cylindrów, pierścieniami tłokowymi oraz tłokami do skrzyni korbowej przedostają się pewne ilości mieszanki paliwa oraz gazów spalinowych. Paliwo oraz gorące spaliny, mieszające się z olejem w misce olejowej, znacznie pogarszają jego właściwości smarne. W miarę zużywania się silnika intensywność przedmuchów do skrzyni korbowej wzrasta.
W celu usunięcia spalin i umożliwienia odparowania paliwa stosuje się przewietrzanie skrzyni korbowej. Odbywa się to zwykle za pomocą specjalnego odpowietrznika lub przez wysysanie powietrza przewodem połączonym z kolektorem ssącym silnika. Istnieją różne rozwiązania konstrukcyjne, z których dwa typowe zostaną omówione bardziej szczegółowo.
W samochodzie Wołga M-21 układ przewietrzania — zamknięty, wymuszony działa na zasadzie różnicy ciśnień w przestrzeniach filtru powietrza (rys. 5.13). Pokrywa głowicy jest połączona gumowym przewodem z górną częścią filtru powietrza (strefa małych podciśnień), a tylna pokrywa popychaczy — z dolną częścią filtru powietrza (strefa większych podciśnień).
Przy umiarkowanych obciążeniach silnika przez dolną rurkę wysysane są z miski olejowej gazy spalinowe, a przez górną dopływa czyste powietrze. W pokrywie popychaczy (przed króćcem) znajdują się zbieracze oleju, zapobiegające unoszeniu oleju przez przepływający strumień gazów.
W przypadku większych obciążeń silnika, ilość przenikających do miski olejowej gazów gwałtownie wzrasta. W tym przypadku gazy wysysane są przez obie rurki. Aby uniknąć unoszenia oleju przez górną rurkę, w pokrywie (przed króćcem) znajduje się blaszka ochronna. Obsługa układu przewietrzania ogranicza się do okresowego sprawdzania szczelności połączeń rurek i oczyszczania przewodów oraz Zbieraczy oleju ze smolistych osadów.
W silniku samochodu FIAT 125P urządzenie odsysające (rys. 5.14) zamocowane jest na kadłubie i składa się z odpowietrznika, przewodu odprowadzającego pary do filtru powietrza, przewodu odprowadzającego skroplony olej do miski olejowej i dodatkowego przewodu łączącego urządzenie przewietrzające z kolektorem ssącym silnika (z pominięciem gaźnika). W przewodzie do filtru umieszczony jest wkład druciany, tzw. tłumik płomieni, którego zadaniem jest uniemożliwienie przedostania się płomienia z przewodu ssącego.
Zbiornik urządzenia odsysającego, połączony przez otwór w ściance kadłuba z komorą popychaczy zaworów (pośrednio z przestrzenią komory korbowej), umieszczony jest na lewej ściance kadłuba silnika.
Pary i gazy są odsysane do filtru powietrza górnym przewodem elastycznym o średnicy wewnętrznej 20 mm. Z filtru pary i gazy wraz ze świeżym powietrzem trafiają powtórnie przez układ ssący do cylindrów. Dodatkowe odgałęzienie 2 od przewodu 5 (rurka o średnicy wewnętrznej 8 mm) łączy urządzenie odsysające z przewodem ssącym (za gaźnikiem). Połączenie to jest jednak zamknięte specjalnym zaworem tłoczkowym, który jest umieszczony w ściance przewodu ssącego i sterowany mechanicznie za pomocą krzywki połączonej z osią przepustnicy mieszanki w gaźniku.
W zakresie średniego otwarcia przepustnicy, co odpowiada średniej prędkości obrotowej silnika, różnice podciśnienia w skrzyni korbowej i filtrze powietrza są nieznaczne. Wówczas zawór tłoczkowy jest otwarty, wskutek czego odsysanie ze skrzyni korbowej jest intensywne. Większe uchylenie przepustnicy powoduje wzrost podciśnienia w filtrze i odsysanie par oraz gazów do filtru. Podczas biegu jałowego lub małej prędkości obrotowej silnika zawór tłoczkowy jest zamknięty i odsysanie odbywa się jedynie do filtru powietrza. Odsysane pary i gazy wraz z rozpylonym olejem trafiają do odstojnika 7, rozprężają się, olej skrapla się i przewodem elastycznym 8, a następnie przewodem 9, spływa do miski olejowej.