Obwód rozruchowy
Badanie stanu technicznego rozrusznika polega na sprawdzeniu jego działania przy zmiennym obciążeniu. W tym celu wykonuje się charakterystyki mocy pobranej i użytecznej, sprawności oraz momentu obrotowego rozrusznika w funkcji obciążenia. Badany rozrusznik montuje się na stanowisku wyposażonym w woltomierz, amperomierz, obrotomierz oraz hamulec z dynamometrem. Najczęściej hamulec taki stanowi dodatkowe wyposażenie stanowisk do badania prądnic, dzięki czemu stanowiska te mogą również służyć do badania rozruszników. Rozrusznik uruchamia się na biegu jałowym (bez obciążenia), a następnie stopniowo zwiększa się jego obciążenie, rejestrując każdorazowo wskazania mierników. Pomiary należy wykonywać możliwie szybko, tak żeby stan baterii akumulatorów nie uległ zmianie w czasie próby.
Na rys. 7.20 przedstawiono przykładowo charakterystykę rozrusznika E-100-1,5/12 stosowanego w samochodzie Polski Fiat 125p. Rozrusznik ten, zasilany z akumulatora o napięciu 12 V i pojemności 60 A-h, powinien osiągać maksymalną moc 1,5 kW przy prędkości obrotowej wirnika 1200 obr/min. Maksymalny moment rozruchowy tego rozrusznika powinien wynosić 25,5 N-m. Jeżeli wyniki badań nie są zgodne z zaleceniami producenta, należy rozrusznik oddać do naprawy.
Rozruszniki można badać na stanowiskach specjalnych (rys. 7.21) lub uniwersalnych (rys. 7.22). Stanowisko uniwersalne musi być jednak wyposażone w hamulec.