Wahanie ciężaru poszczególnych tłoków wielocylindrowych silnika szyb­kobieżnego bardzo niekorzystnie oddziałuje na wyrównoważenie mecha­nizmu korbowego. Różnice ciężarów tłoków powstają w wyniku pozostawienia nie­obrobionych powierzchni wewnętrznych; dopuszczalna wielkość tych różnic waha się zwykle w granicach 0,5f2% ciężaru tłoka. Korygowanie ciężaru tło­ków odbywa się przez usu­nięcie odpowiedniej ilości metalu w ściśle określonym na rysunku miejscu, najczę­ściej na wewnętrznej stronie części nośnej lub na piastach sworznia. Usuwanie zbytecz­nego metalu może odbywać się przez wytaczanie lub fre­zowanie na tokarkach lub frezarkach ogólnego przezna­czenia. Taki sposób jest jednak mało dokładny i bardzo ciężaru tłoków silników samochodowych pracochłonny, ponieważ po­łączony jest z kilkakrotnym ważeniem i mocowaniem na obrabiarce. W tym przypadku korygowanie ciężaru wykonuje się z odchyłkami większymi od podanych w warunkach technicznych, natomiast przeprowadza się dodatkowo podział tłoków według ciężaru na kilka grup. Bardziej wydajne jest korygowanie ciężaru tłoka na specjalnie do tego celu przeznaczonych obrabiarkach. Przykładem takiej obrabiarki może być półautomat, którego schemat pokazano na rys. 283, a widok ogólny na rys. 284. Korygowanie ciężaru tłoka przeprowadza się na tej obrabiarce w sposób następujący. Ważąc tłok na wadze umieszczonej obok obrabiarki (widocznej z prawej strony rys. 284) wyznacza się nadwyżkę ciężaru tłoka. Następnie ustawia się mechanizm wagowy obrabiarki odpowiednio do wy­ników poprzedniego ważenia, po czym zamocowuje się tłok na obrabiarce w sposób pokazany na rys. 283 (ustalając na zewnętrznej powierzchni czę­ści nośnej i dociskając mimośrodem 1 za pośrednictwem dźwigni 2). Od dołu dosuwa się do tłoka wrzeciono 3 z nożami 4, które skrawają odpo­wiednią ilość materiału na wewnętrznej stroni. _> części nośnej. Wióry po­przez lejek 5 trafiają na szalkę mechanizmu wagowego. W chwili, gdy ciężar wiórów osiągnie wielkość ustaloną poprzednio w wyniku ważenia, następuje rozłączenie styków wyłącznika napędu wrzeciona. Tolerancje ciężaru tłoków korygowanych na tych obrabiarkach wynoszą 2 G. Wy­dajność obróbki dochodzi do 120 sztuk na godzinę. Schemat innej obrabiarki specjalnej do korygowania ciężaru tłoków pokazano na rys. 285. W danym przypadku tłok w zależności od swego ciężaru ustawia się na określonej wysokości, po czym następuje blokowa­nie urządzenia w tym położeniu. Rozwiertak do usuwania nadmiaru me­talu dosuwany jest do dołu zawsze na tę samą wysokość. Zatem cięższy tłok ustawia się niżej i tym samym następuje skrawanie większej ilości metalu na większym odcinku. Wydajność tej obrabiarki wynosi około 150 sztuk na godzinę. Korygowanie ciężaru powinno odbywać się zasadniczo* w końcowej fazie obróbki tłoka. Jednak ze względu na możliwość odkształcenia tłoka pod działaniem zacisku i sił skrawania występujących przy tej operacji oraz ze względu na niebezpieczeństwo uszkodzenia po obróbce wykańczającej, w wielu wytwórniach korygowanie ciężaru przeprowadza się przed osta­teczną obróbką części nośnej i otworu na sworzeń. W niektórych wytwórniach nie stosuje się korygowania ciężaru tłoków ze stopów aluminium, lecz po zakończeniu obróbki przeprowadza się ich podział w zależności od ciężaru na kilka grup. Sposób ten nie jest ko­rzystny ze względu na to, że nie zapewnia zamienności przy montażu i naprawach silnika.