Badanie skuteczności hamulców
Badanie skuteczności hamulców polega na pomiarze długości drogi hamowania — tzn. drogi, jaką przebywa pojazd od chwili, gdy kierowca zaczyna działać na mechanizm uruchamiający hamulce (główne lub pomocnicze), do chwili całkowitego zatrzymania. Polska norma PN-76/S-47000 przewiduje dwie próby dla określenia skuteczności działania hamulców: próbą hamulców zimnych oraz próbą hamulców nagrzanych Ocena wyników próby polega na porównaniu zmierzonej wartości drogi hamowania z dopuszczalnymi wartościami podanymi w normie Próby wykonuje się na płaskiej betonowej nawierzchni, nie dopuszczając do utraty przyczepności żadnego z kół. Do pomiaru drogi hamowania najwygodniej jest używać piątego koła z urządzeniem rejestrującym prędkość jazdy i przebywaną drogę, wyposażonym dodatkowo w rysik, zaznaczający chwilę uruchomienia hamulców.
Skuteczność działania hamulców można także ocenić na podstawie pomiaru opóźnienia hamowania. Stosowane dawniej urządzenia do pomiaru maksymalnego lub średniego opóźnienia hamowania (Tapley, Siemens itp.) obecnie zastąpiono rejestratorami (rys. 29.3), umożliwiającymi ciągły
zapis opóźnienia hamowania w funkcji czasu. Zapis taki, w połączeniu z rejestrowanym za pomocą pedałka dynamometrycznego przebiegiem zmian siły nacisku na pedał hamulca, umożliwia szczegółową analizę procesu hamowania.