Wały korbowe służą do przejmowania sił wywieranych na nie przez korbowody połączone z tłokami silnika i przekazania tych sił przez mecha­nizmy przeniesienia napędu na koła samochodu lub ciągnika. W ten sposób wały korbowe służą do zamiany ruchu postępowo zwrotnego na ruch obro­towy. Wał korbowy zwykle napędza również różne pomocnicze mecha­nizmy silnika (wentylator, pompa wodna, układ rozrządu itp.). Wał korbowy posiada następujące główne elementy (rys. 254): a)czopy główne 1; b)czopy korbowe 2; 3) ramiona 5 i 6, łączące czopy główne z czopami korbowymi; na ramionach zwykle umieszczone są przeciwciężary 3; 4) kołnierz 4, służący do zamocowania koła zamachowego silnika. Kształt wału korbowego i wzajemne położenie wykorbień zależy od ilości i układu cylindrów silnika i przyjętej kolejności suwów pracy w jego cylindrach. Ilość głównych (oporowych) czopów wału korbowego przy tej samej liczbie cylindrów może być różna w zależności od typu i przeznaczenia silnika. Wał korbowy jest częścią bardzo skomplikowaną z punktu widzenia produkcyjnego. Oprócz wysokich własności mechanicznych materiał wału korbowego powinien odznaczać się wysoką odpornością na ścieranie pra­cujących powierzchni czopów. Półfabrykaty wałów korbowych silników samochodowych i ciągniko­wych wykonuje się głównie przez kucie w foremnikach; jako materiał stosuje się przy tym stale węglowe o wytrzymałości na rozciąganie 7585 kG/mm2. Półfabrykaty wałów po odkuciu zwykle poddaje się pierwszej obróbce cieplnej — normalizacji. Przy końcu obróbki mechanicznej przed opera­cjami wykańczającymi czopy wałów podlegają hartowaniu i odpuszczaniu. Wały normalizuje się w celu podwyższenia własności mechanicznych półfabrykatu oraz przygotowania materiału półfabrykatu do obróbki mechanicznej (poprawienie struktury, ujednorodnienie materiału i usu­nięcie naprężeń wewnętrznych, powstających przy stygnięciu odkuwki). Drugą obróbkę cieplną — utwardzenie powierzchniowe — przepro­wadza się w celu zwiększenia powierzchniowej twardości czopów wału oraz ich odporności na ścieranie. Utwardzenie powierzchniowe przeprowadza się przed wykańczają­cymi operacjami obróbki mechanicznej. Przy wytwarzaniu wałów korbowych silników ciągnikowych obowią­zuje w ZSRR norma GOST 5371/52, a dla wałów korbowych do silników samochodowych norma GOST 466949. Według tych norm odkuwki wałów silników gaźnikowych powinny być przy pierwszej obróbce cieplnej znor­malizowane w celu uzyskania twardości 1637217 Hg. Odkuwki wałów silników wysokoprężnych powinny być obrabiane cieplnie w celu uzy­skania twardości 207255 HB. Czopy główne i korbowe wałów obrobio­nych po powierzchniowym utwardzeniu powinny wykazywać twardość Hrc — 52762. Głębokość warstwy utwardzonej powinna wynosić 2,574,5 mm dla wałów do ciągników oraz 3,0-4,5 mm dla wałów do silników samochodowych.