Pojazdy do przewozu mate­riałów ciekłych — benzyny, wody, mleka itp. — to najczęściej cysterny, tzn. metalowe zbiorniki osadzone na podwoziach samochodów ciężarowych, przyczep lub naczep, wyposażone w układ dystrybucyjny, umożliwiający napełnianie zbiornika cieczą. Na rys. 26.4 przedstawiono przykładowo dwie cysterny — Sf.^pwą, zbudo­ waną na podwoziu samochodu Star 28, wyposażoną w dwukomorowy zbior­nik o łącznej pojemności 5,2 m3 oraz 18-tonową naczepę-cysternę, ciągnioną przez trzyosiowy ciągnik siodłowy Scammel, wyposażoną w zbiornik o po­jemności 16,4 m3. Zbiorniki cystern nadają się tylko do przewozu cieczy określonego rodzaju. Nie można tej samej cysterny stosować raz do przewozu mleka, a kiedy indziej do przewozu benzyny. Zależnie od rodzaju przewożonej cieczy cysteiny różnią się w pewnym stopniu konstrukcją. Cysterny do przewozu paliwa i smarów muszą być wyposażone w zabezpieczenia prze­ciwpożarowe, w nadwoziu nie powinny mieć elementów drewnianych, a ich zbiorniki muszą być uziemione (zwykle za pomocą zwisającego luźno łań­cucha). Zbiorniki do przewozu mleka, ze względu na łatwość kwaśnienia ładunku, powinny być chronione przed zmianami temperatury, nasłonecz­nieniem i wstrząsami. Mają one podwójne ścianki, oddzielone warstwą termo­izolacyjną. Wewnętrzna ścianka wykonana jest z blachy aluminiowej gru­bości 2-^3 | . Wnętrze zbiornika, w celu zmniejszenia falowania mleka, podzielone jest na 2 lub 3 komory. Niezależnie od przeznaczenia cysterny powinny mieć możliwie małą masę własną, nisko położony środek ciężkości, powinny być szczelne i odporne na korozję. Budowa cysterny powinna umożliwiać okresowe czy­szczenie wnętrza zbiornika. Układ dystrybucyjny (rys. 26.5), z pompą lub bez, służy do na­pełniania i opróżniania cysterny. Zainstalowany w układzie licznik umożliwia pomiar ilości przepływającej cieczy.