W skład Iia ZGSpoły podwozia wchodzą zespoły umożli- wiające poruszanie się pojazdu oraz manewrowanie nim zgodnie z wolą kierowcy. Zadaniem nadwozia jest za­pewnienie najwłaściwszych warunków transportu osób lub ładunków, a w przypadku samochodów^ specjalnego przeznaczenia — możliwie najwłaściwsze spełnienie określonych zadań. Pomimo znacznej różnorodności konstrukcji w podwoziu samo­chodu można wyróżnić: silnik z osprzętem, układ napędowy, układ nośny i jezdny, mechanizmy prowadzenia. Silnik jest maszyną zmieniającą energię dostarczoną w dowolnej postaci na energię mechaniczną. W samochodach współczesnych stosuje się niemal wyłącznie tłokowe silniki spalinowe. W niektórych samochodach stosowane są turbinowe silniki spalinowe, jednak spotyka się je bardzo rzadko. Układ napędowy jest to zbiór mechanizmów służących do przeniesienia energii mechanicznej z silnika na koła pojazdu w sposób kon­trolowany przez kierowcę i zapewniający optymalne wykorzystanie tej energii. W skład układu napędowego wchodzą następujące mechanizmy: Sprzęgło — służące do łączenia i rozłączania wału korbowego silnika z pozostałymi mechanizmami napędowymi samochodu. Skrzynka biegów — mechanizm złożony z kilku przekładni o różnych (stałych) przełożeniach lub przekładni bezstopniowej (o ciągłej zmianie przełożenia), umożliwiający zmianę prędkości obrotowej elementów układu napędowego oraz zmianę wartości przenoszonego momentu obro­towego, zależnie od prędkości pojazdu i pokonywanych oporów ruchu. Przekładnia główna — dodatkowa przekładnia zwiększająca moment obrotowy przekazywany ze skrzynki biegów do kół. Przeważnie jest to przekładnia zębata, zmieniająca kierunek momentu obrotowego prze­kazywanego na półosie. Mechanizm różnicowy — umożliwiający jazdę z nierówną prędkością obrotową kół napędzanych (lewego f prawego), co jest szczególnie ważne podczas jazdy na zakręcie. Półosie napędowe — przekazujące moment obrotowy z me­chanizmu różnicowego na koła. Mechanizmy napędowe mogą być umieszczone tak, że tworzą zwarty zespół napędowy, lub mogą stanowić oddzielne zespoły połączone wałami napędowymi. Koła, do których doprowadzony jest moment obrotowy, nazywamy kolami napędzanymi samochodu. Układ nośny i jezdny wiąże w całość wszystkie zespoły podwozia z nadwoziem, umożliwia poruszanie się samochodu po drodze oraz stanowi szkielet przejmujący wszystkie obciążenia występujące podczas ruchu pojazdu. W skład jego wchodzą: rama (w niektórych samochodach jej zadania spełnia samonośne nadwozie), elementy zawieszenia, osie i koła. Rama łączy w konstrukcyjną całość poszczególne zespoły podwozia samochodu oraz jego nadwozie. Zawieszenie pojazdu stanowi konstrukqę zawierającą elementy sprężyste i tłumiące, izolujące masy uresorowane od wstrząsów wywoływa­nych jazdą po nierównej nawierzchni, oraz zapewniające właściwą płynność ruchu pojazdu. Elementy zawieszeń przenoszą na ramę siły działające na koła i osie. Mechanizmy prowadzenia umożliwiają kierowcy prowadze­nie pojazdu po wybranym przez niego torze i z wybraną prędkością. Do mechanizmów prowadzenia należą: Układ kierowniczy, umożliwiający zmianę kierunku jazdy przez skręcenie kierowanych kół jezdnych. Układ hamulcowy, służący do zmniejszania prędkości jazdy lub do całkowitego zatrzymywania pojazdu w razie, gdy kierowca uzna to za celowe. Nie wymieniono tu wszystkich urządzeń, którymi posługuje się kierowca podczas jazdy, np. mechanizmów sterowania pracą silnika i zespo­łami napędowymi, urządzeń sygnalizacyjnych, oświetlenia, gdyż nie należą one do mechanizmów prowadzenia, lecz do osprzętu silnika, zespołów układu napędowego lub do wyposażenia pojazdu.