Wprowadzenie. Zadaniem me- chanizmów uruchamiających hamulce jest przeniesienie do rozpieraczy szczęk siły, z jaką kierowca naciska pedał oraz takie jej zwiększenie, żeby skuteczne działanie hamulców nie wymagało zbyt dużego wysiłku ze strony kierowcy. Określając przełożenie mechanizmu uruchamiającego hamulce przyjmuje się, że siła nacisku na pedał Fp nie powinna przekraczać 40 daN w samochodach osobowych oraz 50 daN w sa­mochodach ciężarowych. Przełożenie dynamiczne mechanizmu uruchamiającego hamulce Określając sprawność t] mechanizmu uruchamiającego hamulce jako stosunek pracy Ls włożonej przy rozpieraniu szczęk do pracy włożonej przez kierowcę przy naciskaniu na pedał Lp, można znaleźć zależność między przełożeniem dynamicznym id oraz przełożeniem kinematycznym ik. Pod pojęciem przełożenia kinematycznego rozumie się tu stosunek skoku pedału sp do wywołanego nim przemieszczenia szczęki s Wzory 20.9 i 20.10 są ważne tylko dla układów nie wyposażonych w mechanizmy wspomagające. Przełożenia mechanizmu uruchamiającego hamulce nie należy mylić z całkowitym przełożeniem układu hamulcowego. To ostatnie określa się jako stosunek sumy sił hamowania Fh wszystkich kół do siły Fp nacisku na pedał