Kontrola wałków rozrządczych polega na oględzinach zewnętrznych w celu wykrycia wad materiału i usterek w zakresie gładkości obróbki, sprawdzenia głównych wymiarów i kątowego położenia krzywek, prawi­dłowości ich zarysu oraz bicia czopów roboczych i płaszczyzny koł­nierza wałka. Bicie czopów roboczych i płaszczyzn kołnierza zwykle sprawdza się czujnikiem, ustawiając wałek na pryzmach lub rolkach. Prawidłowe wykonanie krzywek sprawdza się zwykle wg wzorco­wego wałka rozrządczego. Oprócz tego kontroluje się wymiary krzywki. Do sprawdzania wałków rozrządczych według wzorców stosuje się odpowiednie przyrządy, których działanie wyjaśnia rys. 293. Kontrolo­wany i wzorcowy wałek układa się obok siebie, przy czym ich osie powinny być ściśle równoległe. Przez obrót kółka ręcznego oba wałki wprawia się synchronicznie w ruch obrotowy. Na wałku z tyłu przyrządu osadzony jest przegu­bowo wspornik z czujnikiem. Obudowa czujnika połączona jest z rolką przesuwającą się po krzywce kontrolowanego wałka; druga rolka przesuwająca się po krzywce wałka wzorcowego jest połączona z nóżką czujnika. Jeśli krzywki wałka kontrolowanego i wzorcowego mają jednakowy za­rys i położone są pod jednakowym kątem, odległość H przy synchronicz­nym obrocie wałków nie zmienia się. Jeśli krzywki mają różne zarysy lub przesunięte są względem siebie o jakiś kąt, odległość H zmienia się i strzałka czujnika odchyla się. Na podziałce kółka ręcznego można odczy­tać kąty obrotu wałków.